Fietsersleed!

Vrijdag, Pechdag? Twas in ieder geval weer fietsersleed troef!

06u54
Geen regen noch wind vandaag, aangename verandering. Maar we kregen er wel mottige mist voor in de  plaats. Net vandaag beslist Moorslede om te besparen op verlichting, dus reed ik de ganse Roeselaarsestraat in het pikkedonker. Normaalgezien is enkel het laatste deel van die straat onverlicht, maar het gaat om amper 200m. Nu was er over de volledige 2km geen licht te bespeuren.
In de Roeselaarsestraat is een tweerichtingsfietspad aangelegd, afgescheiden van de rijweg door een halve meter asfalt met her en der stroken haag. Niet dat die hagen enig nut hebben om autos tegen te houden, ze zullen hoogstens een waarschuwing zijn dat de chauffeur van zijn rijvak afwijkt, maar het is al iets.
Alleen deed ik er eerder deze week de schrik van mijn leven op. Het regende en gezien mijn bril helaas nog steeds niet voorzien is van ruitenwissers, had ik dus een beperking op mijn zicht. Daarnaast was er net een tractor gepasseerd, met daarachter een ellendig lange autofile met bijhorende felle lichten. Tweede visuele handicap... verblind door de voorlichten. Ik heb al gemerkt dat ik daar minder last van heb als  ik uiterst links rij op het fietspad, maar uiteraard doe ik dat niet zonder continu te checken of ik geen tegenliggers heb. Ik zag geen lichtjes, dus begon ik uit te wijken naar links. Net op dat moment doemt er vlak voor mij een onoplettende, onverlichte, geheel in het zwart geklede jonge fietser op. Ik heb enkel nog LICHT kunnen roepen alvorens  ik een uitwijkmaneuver naar rechts deed. Ik hoop dat ie de hint gesnapt heeft.
Je snapt dat ik er vanmorgen dus geen goed oog op had, met die dichte mist en ontbrekende verlichting. Maar ik heb de tocht overleefd! Hieronder een kleine impressie van mijn zicht... Behoorlijk zwart, ondanks 2x 4 lumens op de fiets en helm...

 Roeselaarsestraat zonder verlichting, met tegenligger incl mistlampen

 Roeselaarsestraat zonder verlichting, zonder tegenligger

07u15

Ik heb net het fijnste deel van mijn forensrit achter de rug: de Statiestraat in Moorslede naar beneden sjoeven. Over een lengte van amper 400m maar met een helling van gemiddeld 4% is het toch altijd leuk en uitdagend om eens stevig op de trappers te gaan staan om daarna tot bijna aan de fietsenstalling van het werk te kunnen uitbollen. Ik was net weer aan het stukje omhoog begonnen dat volgt op de snelle afdaling ter hoogte van die andere Kaasmakerij in de straat wanneer ik een gevaarlijk straatje passeer. Ik minder mijn snelheid van de +35km/u tot ongeveer 15 in aanloop van het kruispuntje. Het betreft een boerewegeltje dat uitkomt net na de hoogbouw van de Moorsleedse kaasmakers, met weinig zicht op rechts voor de uitkomende autos en bovendien scheidt het tweerichtingsfietspad hen van de aanlokkelijke statiestraat. Het blijkt een moeilijk gegevens voor vele van die boerewegelgebruikers om netjes voor het fietspad te stoppen en hun tijd te nemen om links en rechts te kijken of er geen 'obstakels' op het fietspad te zien zijn. Zo ook deze morgen. Mevrouw had schijnbaar net haar mooie zwarte bmw gesimoniseerd, want mijn 2x 40 lumens lichtjes weerschitterden erin in al hun glorie. Ze gaf mij de illusie te stoppen (alhoewel ze met de bumper al op het fietspad stond), dus reed ik traagjes voor haar auto uit. Net toen achtte ze de weg veilig om de Stationsstraat in te draaien naar rechts... Nog een geluk dat ze bij het uitrijden wél naar rechts keek en gelukkig nog net op tijd kon remmen. Twas close encounter tussen mijn pedaal en haar bumper... Ik geef een gil en wijs mijn lichtjes aan. Zij steekt haar handen met een hopeloos gebaar in de lucht: 'Sorry mevrouw, ik had je niet gezien'.

07u20 - 16u20

Na een helse week, een rustige afsluit van de werkweek. oef.

16u52

Er zijn al een tijdje rioleringswerken aan de gang in de buurt van de Godshuislaan en Handelsstraat. Tot nu toe weinig last van gehad, tot deze avond. Het fietspad langsheen slagerij Nico en Katrien is ter hoogte van het kruispunt met de Handelsstraat geblokkeerd door twee grote bobijnen met buizen. Nergens melding van omleiding of zelfs maar afsluiting van het fietspad te bespeuren. Niet aan het begin van het fietspad ter hoogte van de Brugsesteenweg, niet aan de afsluiting zelf. Er is een zielige poging tot doorgang gemaakt, maar die is momenteel nog versperd door een stapel verkeersborden en bovendien zeker niet geschikt om te gebruiken met een fiets. De fietsers zijn verplicht om te keren en zich op de drukke en gevaarlijke Godshuislaan te begeven, waar momenteel erg veel sluip- en omleidingsverkeer passeert wegens de vele infrastructuurwerken in Roeselare. Bij thuiskomst de wijkagent aangeschreven en hopen op verbetering maandag.

Lang leve Roeselare!

Begin van het fietspad Godshuislaan thv Brugsesteenweg. Aanduiding wegenwerken voor de automobilisten. Geen aanduiding voor fietsers.

 Fietspad versperd thv kruispunt Handelsstraat. Geen aanduidingen omleiding. Er wordt wel de illusie gewekt een doorgang te hebben.

Helaas pindakaas... doorgang is onmogelijk te gebruiken door fietsers. Dus: fiets omkeren en via drukke Godshuislaan de weg vervolgen.

17u05

Ik heb inmiddels de Kettwiesel thuis gestald en vervolg het laatste deel van mijn fietsritje met de bakfiets. In onze straat wordt ik meermaals op gevaarlijke, blinde hoeken ingehaald door haastige chauffeurs. Er staan twee politiecombis in de straat, maar ook dat lijkt hen niet af te schrikken om met schrikwekkende snelheden en domme maneuvers door onze wijk te racen. Ik ben in de Prinses Josephinestraat wanneer ik één van de politiecombis die half op het voetpad geparkeerd staat inhaal als een tegenliggende wagen besluit dat hij lang genoeg gewacht heeft en zich tussen de rij geparkeerde autos, mijn bakfiets en de politiecombi gooit. BENG! De spiegel van de ongeduldige auto verkoopt de spiegel van een geparkeerde auto een klap. Ik ben ondertussen van tussen de politiecombi en de ongeduldige wagen gefietst en zit in die tijd alweer tussen andere autos om een deftige blik op de nummerplaat van de onnozelaar te werpen. Ik besluit geen domme maneuvers te doen en verder te fietsen naar de kinderopvang, maar beslis om op de terugweg te kijken of de ongeduldige wagen het fatsoen heeft gehad om een briefje tussen de ruit te steken.

Ijdele hoop zo blijkt op de terugweg. Jammer voor de buurtgenoot. Hopelijk heeft één van de agenten de nummerplaat opgemerkt, maar die waren druk in de weer met iets heel dringends, dus waarschijnlijk ook niet.

Ik moet gauw een helmetcam...