Spezi 2012

Op korte termijn gepland, lang naar verlangd! 

Germersheim is 1x per jaar het Knokke van Duitsland. Het is zien en gezien worden. Een invasie van velomobielen, trikes, tandems en liggers nemen het ganse weekend de stad in de ban. De locals nemen extra veel tijd voor hun ochtendwandelingetje en de bezoekers rijden wat trager voorbij als ze de fiets van hun dromen onder een ander zijn poep zien voorbijkomen.

Spezi 2012 staat voor spezialradmesse, DE fietsbeurs voor de liefhebber van 'alternatieve' fietsen. Bukfietsen vind je hier nauwelijks en de stands die ze wel aanbieden hebben merkelijk minder bezoekers dan de anderen.

Donderdagavond laat laden we de auto en we hebben gelukkig slechts 5 pogingen nodig om zowel bakfiets als trike in de auto geplooid te krijgen. We zijn er wel 2 uurtjes zoet mee :) Maar het lukt! Mits de stoel van Gust op de passagiersstoel staat, de twee achterstoelen achter elkaar staan met de stoel van Mart op de achterste... Gust ligt met de voeten op het dash bord, Jeroen zit achter mij met zijn knieën in mijn rug en Mart zit bijna met een wiel in zijn oor. We overwegen serieus om de volgende keer een Vito of zo aan te kopen.

Vrijdag plukken we rond de middag de kids van school en met veel kabaal en 'WE GAAN OP REI-HEIS'-geroep naar de juffen en klasgenootjes vertrekken we... in de gietende regen.

Collegas hadden al smalend 'tis topen daje goe weere èt' gewenst. En de volgende 570km leek wel een voorspelling van hun gedachten. Regen, regen, regen en nog eens regen. Ik geloof dat we bij thuiskomst de ruitenwissers zullen mogen vervangen.

Maar bij het binnenrijden van Germersheim stellen we vast: tis ier droog! We vinden vlot ons logement en bij het uitstappen zijn we opnieuw aangenaam verrast: WARM! Maar echt, serieus, ... warm!

Gezien het al 21u30 zijn en de kids door de moeheid als twee duracell konijnen door het appartement stuiteren, beperken we ons eerste bezoek aan Germersheim tot het bezichtigen van onze parkeerplaats. De fietsen laten we met een klein hartje in de koffer zitten, maar we zitten in een keurige buurt, dus we hopen het beste.

Zaterdag, D-day! Mart en Gust liggen rond 7u20 te zingen in bed. Ik geloof niet dat ze erg uitgeslapen zijn, maar er zijn geen rolluiken in hun kamer (in de onze wel), dus ze waren hoogstwaarschijnlijk al wakker met het krieken van de dag. Nog een geluk dat Piep Konijn de blijf-nog-even-liggen-wekker mee is en dus blijven ze netjes liggen tot we ze gaan halen. Een tv in de ontbijthoek is garantie voor gezaag, dus bij de boterhammetjes mogen ze genieten van 'filmpjes die toch een beetje raar gesproken zijn hoor, mama' :).

We voorzien ons op een druilerige dag en pakken dus zowel kids als onszelf goed in.

Mart en Gust hebben op het speelpleintje naast de parking de fontein ontdekt en spelen braafjes in het water terwijl wij de fietsen weer monteren. Algauw beginnen we onze zorgvuldig ingepakte kinderen te demonteren: regenjassen af, na een kwartier ook de truien af en de zonnebrillen op. Heis mann, dass ist hier viel zu heiss mann!

De regenbroeken en -vesten vliegen onder in de bakfietsstoeltjes en in korte mouw trekken we erop uit. Germersheim is echt een prachtig stadje. Riviertje door de stad, leuke parkjes, veel verkeersluwe straten en proper! Echt proper. We passeren een termometer langs de weg:  22°. En dit om 9u45. WaW! 

De beurs is wat we ervan verwachtten en meer! We bezoeken 1 hal en het buitenparcours, de rest houden we voor morgen. Om 12u mogen we op het testparcours kiezen uit meer dan 50 testfietsen. Ik probeer een paar trikes uit en ga ondanks de vele 'Langsam Langsam' waarschuwingen toch een paar keer volluit om te testen welke fiets nu het snelst demareert. De Ice Vortex met het 26 inch achterwiel is tot nu toe de winnaar, morgen staat nog de Catrike, de Scorpion en de Haases op het programma. KMX ligt goed, maar fietst slecht. En bij de laatste die ik testte, trap ik er een pedaal af. Ik ben de naam vergeten, maar die moet je dus niet kopen. Jeroen en ik testen ook nog een tandem ligger uit, maar nu veel "1,2,3 en go's" van Jeroens kant en iiihs en aahs van mijn kant, geven we het op :) Mart en Gust zaten erbij en lachten ermee :s

Gezien het weer nog steeds tropisch is, besluiten we om even van de beurs weg te gaan na de testritten en in de stad te lunchen. We vinden tot groot jolijt van de kids een leuke pizza/ijsbar. Na de lunch blijven we nog even plakken in het park, waar Mart en Gust opnieuw kunnen genieten van een verkwikkende vijver :) Ik zeg bewust plakken, want tegen 13u was het echt HEET. Gezien het belgische weer, was ik niet voorzien op shorts, sandalen en zonnecreme. Dus terwijl Jeroen een oogje in het zeil houdt, ga ik het stadje in om die zaken te scoren! Ik vind shorts aan 3 euro tstuk en bij de Schlecker vind ik naast zonnecreme ook nog eens van die goeie ouderwetse 'zeesletsen' voor de kids. De bovenlijven worden ontbloot, de lange broeken, kousen en schoenen vliegen uit en in zomerse tenue mogen ze nu ook in de fontein rondlopen. Gust is binnen de drie seconden zeiknat. Een record!

In de late namiddag gaan we terug naar de beurs om de trike-races te bekijken, maar vooral ook om de quest te testen! Zowel Jeroen als ik maken een rondje en keren tevreden terug. Na vorige week de WaW te hebben getest, kunnen we echt een goede vergelijking maken. De quest is iets zwaarder (31kg tov 28 bij de WaW), maar rijdt echt heel soepel. De zitting is aangenamer en er zijn armsteunen. Iets wat ik bij de WaW mistte. Ik stel me alleen vragen bij de voetgaten. Zou er daar niet enorm veel spatwater naar binnenkomen? Morgen nog eens navragen. Aan de andere kant wel heel handig om de fiets in achteruit te steken, iets wat je bij de volledig gesloten WaW niet kan. Daar moet je iets de fiets als je merkt dat je bv je draaicirkel verkeerd ingeschat hebt. Het stuur leek aanvankelijk wat vreemd en onhandig, maar eens je aan het fietsen bent is het eigenlijk heel aangenaam. De WaW bestuur je door middel van twee hendels op een onderstuur. De quest heeft een bovenstuur waaraan je moet draaien, zoals een autostuur eigenlijk. Het geluid is ook nog een voordeel. De WaW is een echte klankkast. Ik zei het vorige week al tegen Jeroen: span een paar snaren op de bovenkant en je kan muziek maken. De quest daarentegen rijdt echt heel stil. Enige nadeel vond ik dat de draaicirkel van de quest heel wat kleiner is dan die van de WaW. Bij de quest zitten de wielen heel snel tegen de behuizing.

Het loopt tegen 18u als Gust alarmerend moe wordt, dus we pakken in voor een laatste stop bij de 'rivier' in het park (dixit Mart) en daarna richting appartement. Had ik al vermeld dat het warm was? Uit nieuwsgierigheid rijden we nog eens langs de termometer en die tekent een keurige 31° aan. We eten voor de 2de maal vandaag een ijsje, maar met zo een weer is dat gerechtvaardigd.