Jeroen en Eveline Vercruysse hebben wel een auto, maar ze gebruiken die amper. In de maand februari bijvoorbeeld – toen Vlaanderen gebukt ging door regen en sneeuw – moest het gezin geen enkele keer tanken. Het woon- en werkverkeer doen ze allebei met een ligfiets, door weer en wind. Om de zoontjes Mart (6) en Gust (4) aan school af te zetten, hebben ze zelfs speciale aanhangwagentjes gekocht.
Mama Eveline en haar zonen rijden elke dag met een treintje naar de schoolpoort, vooraleer ze naar Passendale fietst voor haar werk. Ook voor inkopen laten ze de auto thuis. Daarvoor hebben ze een bakfiets. De auto halen ze enkel van stal voor verre verplaatsingen of om op reis te gaan, maar ook dan gaan de fietsen mee.
De reden van die fietsgekte is niet het milieu, niet om een auto en tankbeurten uit te sparen en niet omdat ze geen rijbewijs hebben. Ze fietsen uit onvrede met de files, het openbaar vervoer en ook omdat het gewoon leuk is. ‘Dat we door te fietsen ook besparen, is mooi meegenomen’, zeggen ze.
Ontspannen
‘In 2010 veranderde ik van werk. Ik ging bij TVH in Waregem werken en deed de verplaatsingen de eerste drie maanden met het openbaar vervoer. Maar voor 30 kilometer was ik ruim een uur onderweg en had ik geen enkele flexibiliteit. Ik werd er gek van’, vertelt Jeroen.
Dus haalde hij een ligfiets in huis. Vandaag is hij nog steeds een uur onderweg naar zijn werk – op jaarbasis goed voor minimum 13.000 fietsende kilometers woon- werkverkeer – maar hij is naar eigen zeggen wel veel meer ontspannen. ‘Op de fiets heb je tijd om na te denken, om tot rust te komen. Als ik thuis kom, ben ik relaxed. Dat is aangenaam voor mezelf, maar ook voor de kinderen’, zegt de jonge papa.
Bang op de fiets
Met al die fietskilometers op de teller kan het niet anders of het koppel heeft ook al slechte ervaringen gehad op de twee- of driewieler. ‘Ik ben eens aangereden op de Brugsesteenweg door een wagen die een parking verliet’, vertelt Eveline. Het duurde een tijd vooraleer ze terug de baan op durfde, maar intussen is de schrik over. ‘Maar als fietser moet je wel zeer defensief rijden’, zegt ze. ‘We dragen allemaal een helm en opvallende kledij, maar dat is niet altijd voldoende. Ik zoek altijd oogcontact met bestuurders. Die zeggen soms dat we als ligfietser niet goed zichtbaar zijn, maar wie niet kijkt zal nooit iets zien. Ik ben zelfs al aangereden met de bakfiets, terwijl dat een gevaarte is waar je amper naast kan kijken.’
Het koppel geniet van het fietsen, maar heeft wel bedenkingen bij het fietsbeleid. In het bijzonder over campagnes rond verkeersveiligheid. ‘Het is jaren geleden dat er nog een campagne gevoerd werd rond fietsveiligheid. Met alle respect voor wegenwerkers en motorrijders, maar fietsers zijn de zwakste weggebruiker. Pak met een actieplan de fietspaden aan en begin bij de wegen waar vooral schoolgaande jeugd passeert. Dat zou al een grote stap vooruit zijn’, zeggen Jeroen en Eveline.

Het online artikel vind je hier.

Op de website van het Nieuwsblad vind je overigens ook het volledige fietspadenrapport 2013. Gemaakt door de dagelijkse gebruikers van de Roeselaarse fietsinfrastructuur vormt dit rapport een goede basis voor een concreet actieplan. Voor Roeselare ziet het overzicht er beduidend triestig uit...