zondag 23 augustus 2015

West-Vlaanderens Mooiste 2015

'Waar is den tijd dat we je uit de wind moesten zetten, Evelien? Vandaag gaat dat al wat vlotter hé!'

'T was een medeligger die mij deed mijmeren over wat ik in 2012 nog als heroïsch beschouwde. Vandaag de dag doe ik die heldendaad in anderhalve forens, met de vingers in de neus. Deze week piekt mijn kilometrage. Met behalve de 250 standaard forenskilometers, ook nog eens een uitstapje naar Meulebeke op donderdag, een zomaar-omdat-het-kan-tochtje op vrijdag en een volgeboekte fietszondag.

West-Vlaanderens Mooiste wordt niet stilletjes aan een traditie, het is het gewoon. Voor het eerst dit jaar reed ik ook op vrijdag nog een rondje. Ik had een vroeg ploegje gedaan en toen ik de expo passeerde kon ik niet aan de lokroep van vele mooie kilometers weerstaan. Op de valreep schreef ik mij in voor de 25km. Het toertje ietwat saai, de snelheid des te minder. In 57 minuten 25 kilometer uitgecrossed inclusief vele start-stop op de landwegels en voorbij alle elektrische gepensioneerden. Zoef ....

De Mooiste Zondag is zoals altijd volgeboekt met eerst een rit voor mama en papa en dan eentje voor de kids. Omdat we met de groep liggers tegen de noen terug in de expo willen zijn, opteren we voor de 50km toer. De wet van de traagste regeert bij de liggers en dus rijden we aan een gezapig, maar aangenaam tempo van een 22 kruissnelheid. Het laat tijd om te genieten van de wonderschone route die ons richting Langemark, Bikschote en Passendale voert om via de Ruiter terug in de expo te belanden. Zoals steeds zijn de routemakers overijverig en is de 50km geen 50, maar eerder 60. Ach, wat geeft het? We genieten van de zon, van het gezelschap. De enigen die we een beetje aan het lijntje moeten houden zijn Mart en Gust, die met de regelmaat van de klok 'Ist nog ver' vragen. Een paar keer na elkaar 'nog een half uurtje' zeggen, pikken ze voorlopig nog. 2 uren en 40 minuten later komen we onder veel bekijks toe in de expo en ploffen we ons neer op de tuinbanken. Een frisse Rodenbach maakt het plaatje af.

Na een stevig bordje pasta zijn de batterijtjes weer opgeladen voor deel 2 van de dag, de 15km kinderfietstocht. Kleine jongens worden groot, dus gaan Mart en Gust voor het eerst op de eigen fiets de uitdaging aan. De bakfiets kon thuisblijven, 2 bukkertjes werden gezelschap gehouden door een M5 en een Quest XS.
Onderweg worden we nu en dan verrast door een verfrissende regenvlaag waardoor we wel wat tijd spenderen aan jasjes-aan jasjes-uit gedoe. Mart rijdt de toer uit zonder boe of ba. Gust wordt op het einde toch een beetje moe. Als we aan het sterrebos een stukje omhoog moeten, krijgt hij van mama en papa een duwend handje aan het zadel. Al bij al toch weer een goede oefening ook voor de jongens, die binnen 2 weken weer dagelijks naar school fietsen.

Totaal kilometers voor deze week: 408 :)





vrijdag 14 augustus 2015

The return of Pidytje

Exact een maand na de onfortuinlijke kennismaking tussen een fiets en een velomobiel, werd Pidytje helaas total loss verklaard. En alhoewel ze nog prima fietst, zag ze er een beetje kaduuk uit.
Tijd om haar te verwennen met een welnesskuurtje!

Er kwamen vijltjes, zalfjes, make-upjes aan te pas, en zie Pidytje is min of meer opgelapt. Ik blijk niet 's werelds beste carrossier... maar het belangrijkste is, ik durf er weer mee rond te rijden :)

Ondertussen staan er 1141 fantastische kilometers op de teller...

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

donderdag 21 mei 2015

Pidytje - in goede en slechte tijden

Wat als een fijne dag begon, eindigde in mineur.
Na een gezellig bezoek aan fietser.be in Gent, startte ik gezwind de 60km huiswaarts met Pidytje, mijn gloednieuwe blinkend schone quest.
Echter in Deinze liep het verkeerd af. Pidytje maakte van dichtbij kennis met een fietsvoorwiel die plots voor haar neus opdook.
Met enkele zware breuken werd Pidytje afgevoerd in de fietser.be bus richting Roeselare. Daar bekomt zij momenteel van haar verwondingen.
 
Het was een wondermooie eerste kennismaking. Liefde op het eerste gezicht. Ze blinkt in haar lakvelletje. Laten we hopen dat ze er snel weer bovenop geraakt.
 
 
 
 
testritje langs de Schelde met een Duitse WAW liefhebber
 
 
het jaagpad zijn naam alle eer toebedelen heet dat dan :)
 
 
 
 
 
Opgelet: de volgende fotos zijn niet geschikt voor gevoelige kijkers!


 
 
 
 

maandag 18 mei 2015

driewerf serieus?

ze bestaan wel degelijk. de fietsers die zo in zichzelf opgaan dat ze zelfs op een loodrecht dubbel fietspad de tegen'ligger' niet zien aankomen. ze bestaan inderdaad nog, zij die dan bij het horen van de claxon een bovenste beste bmx-truc met hun stadsfiets uithalen om je nog te kunnen ontwijken.
grappig.
beangstigend ook een beetje.
serieus!

en terwijl wij met de fietsersbond al jaren ijveren om die mottige zwartgele ribbels van de fietspaden weg te krijgen, legt de stad Roeselare er zonder enig overleg nog een paar bij.
u bent bedankt.
we voelen ons zeer erkend.
serieus!!

en dan eindigt de dag met een afgelopen ketting. voor. en achter.
en zo loop je dan naast je fiets de 720 meter van school naar huis terwijl je je kinderen op hun eigen fietsjes door het verkeer tracht te loodsen.
van op een afstandje.
loslaten heet dat dan.
gelukkig had ik de quest die ik nog een beetje vast kon houden.
serieus!!!


woensdag 13 mei 2015

#strofie

tis heus niet alleen maar kommer en kwel op de stroroute. soms is er ook gewoon een heel mooie zonsopgang en word je helemaal lyrisch van het lichtspel tussen het gebladerte. en dan moet je gewoon even wat selfies nemen...