Superdruk op het werk en dan 3 dagen zonder internet... het doet wat met een mens. Ik begon waarlijks afkickverschijnselen te tonen! Maar het houdt niet in dat we bij de Vercruysses hebben stilgezeten. Of moet ik zeggen: stilgelegen???
Met enige trots stellen wij dan ook onze familie-uitbreiding voor:
De Hase Kettwiesel en de Hase Trets... Of hadden jullie iets anders in gedachten misschien?
Om de tijd tot aanschaf van een nieuwe ICE te overbruggen en mijn lighonger te stillen, hebben we een 'batje' gedaan op marktplaats :) De Kettwiesel was van die prijsorde en onderhoudsstaat dat ik hem echt niet mocht laten gaan. Om 23u45 gepost op marktplaats en om 00u50 verkocht aan 100 euro onder de vraagprijs! Wie was er ook alweer de aankoper onder ons dak? Jeroen? Eat this darling!
En de Trets, tja, daar zaten we al een tijdje op te jagen. Maar de vraagprijs was iets te hoog naar ons idee. De verkoper zette hem nog op marktplaats om ons te bewijzen dat ie meer kon krijgen, maar haalde via de biedingen uiteindelijk toch nog minder dan ons finaal bod. Eenmaal, andermaal, trets verkocht.
Op 9 juni mochten we onze nieuwe familieleden gaan oppikken. Om 6u30 waren we al op de baan. Helemaal tot in Zwolle, waar we hartelijk welkom werden geheten door de Trets-verkoper. De trets zag er ok uit en uiteindelijk kregen we er nog een bagagerekje bij ook. Een bakkie koffie, trets in de koffer en dan naar Voorburg om de Kettwiesel op te pikken.
Ook daar werden we goed ontvangen en de fiets was echt in goede conditie. Ik helemaal tevreden en na enig puzzelwerk in de koffer, waren we weer op weg naar huis.
Mart, onze oudste zoon, had op de Fiets ze! dag in Roeselare en op Spezi in Germersheim al eens van de Trets kunnen proeven. En dat was hem blijkbaar nog steeds bijgebleven. Want toen we hem vertelden dat we de Trets gingen ophalen, ging hij zowat door het dak van enthousiasme. Toen we de kids na ons ophaalrondje gingen oppikken bij mijn ouders, hebben we wel nog één klein afspraakje gemaakt met Mart... Geen Trets voor Mart als hij niet op twee wielen leert rijden... Van een wortel voor de neus hangen gesproken....
Op zondagmorgen verorberde Mart gezwind 4 sneden brood en terwijl hij zijn laatste hap aan het wegkauwen was, was hij ons al aan het opjagen om ook onze boterham op te eten, zodat we konden gaan fietsen op twee wielen.
Zo gezegd, zo gedaan en dus stonden we om 9u op het grasveldje in de wijk. Mét fiets en zónder zijwieltjes. De petanquende oudjes keken vertederd naar het tafereeltje en toen het fietsen - na amper 15 minuutjes oefenen - lukte, kreeg hij er zelf een klein applausje bij. Ik was nog niet uitgeglimd van de trots toen Mart mij zei: Zo mama, nu kan ik fietsen op twee wielen, dus nu gaan we met de Trets rijden. Was het leven maar altijd zo simpel en mooi :)
En zo zaten we nog voor de middag met zijn allen op de fiets om een testritje te maken. Mart supertevreden met zijn topprestatie en met de Trets en Gust apetrots dat hij ook eens op de ligfiets van Mart mocht.
De Kettwiesel is nu reeds twee weken in gebruik voor mijn woon-werkverkeer. Met zijn omgekeerde wielbasis ten opzichte van de ICE Sprint was het weer even wennen om te rijden. Vooral bij het 'demarreren' is het aangeraden kalm aan te doen, want je verduwt zo het wiel. Daarnaast was het ook weer even zoeken naar de juiste versnelling om soepel rond te draaien tijdens mijn dagelijks ritje. Ik vreesde even dat het niet zo snel vooruit zou gaan met slechts één blad vooraan en in totaal dus amper 9 versnellingen, maar het vlot wonderbaarlijk. Enig gegoogle vertelt mij dat ik met het gemonteerde blad toch vlot 32-33 km/uur moet halen met 80 rpm. 'Meten is weten' denk ik dan en inderdaad, +30 per uur lijkt meer dan haalbaar.
Daarnaast was ik al een paar weken in blijde verwachting van mijn nieuwe fietskledij. Op Spezi hadden we kennis gemaakt met de recumbent kledij van het sloveense Kangaroo 'Pockets where you need them'. Hoewel de stand op Spezi erg bescheiden was, straalde de kwaliteit en de professionaliteit van respectievelijk de getoonde kledij en de standhouders. Ik was meteen verkocht voor het enige tentoongestelde model voor dames. Een pasbeurtje later lag de bestelling vast. De broek zat heerlijk. Nergens vervelend tegengetrek of gespan, lekker hoge taille en gemaakt van een zachte stretchstof. Het shirtje heeft een mooie vrouwelijke snit en zat als gegoten. En zoals hun slogan al zegt: er zitten twee ruime zakken vooraan op de buik. Ook qua prijs zitten ze goed. Het shirt kost 40 euro, het broekje 35 en voor verzending wordt 10 euro aangerekend. Betalen kan via paypall of overschrijving.
Ik rijd nu twee weken met de kledij en heb deze bij wijze van test iedere avond gewassen in de machine op 30° en daarna 40 minuutjes in de droger gestopt. De kledij ziet er nog uit als bij ontvangst! Dat kan ik niet zeggen van bijvoorbeeld de fietskledij van Decathlon. Als je daarmee eens te lang langs een kettingsbuis sleept of het metalen frame van een WaW, dan begint de stof al te pulken. Maar hier... niets van aan te merken. Tis maar dat ik nu genoeg zomerkledij heb of ik bestelde er meteen nog een setje. Nu wordt het wachten tot de winter ;)
In ieder geval een aanrader! Hun website vind je hier.
De Kettwiesel is nu reeds twee weken in gebruik voor mijn woon-werkverkeer. Met zijn omgekeerde wielbasis ten opzichte van de ICE Sprint was het weer even wennen om te rijden. Vooral bij het 'demarreren' is het aangeraden kalm aan te doen, want je verduwt zo het wiel. Daarnaast was het ook weer even zoeken naar de juiste versnelling om soepel rond te draaien tijdens mijn dagelijks ritje. Ik vreesde even dat het niet zo snel vooruit zou gaan met slechts één blad vooraan en in totaal dus amper 9 versnellingen, maar het vlot wonderbaarlijk. Enig gegoogle vertelt mij dat ik met het gemonteerde blad toch vlot 32-33 km/uur moet halen met 80 rpm. 'Meten is weten' denk ik dan en inderdaad, +30 per uur lijkt meer dan haalbaar.
Daarnaast was ik al een paar weken in blijde verwachting van mijn nieuwe fietskledij. Op Spezi hadden we kennis gemaakt met de recumbent kledij van het sloveense Kangaroo 'Pockets where you need them'. Hoewel de stand op Spezi erg bescheiden was, straalde de kwaliteit en de professionaliteit van respectievelijk de getoonde kledij en de standhouders. Ik was meteen verkocht voor het enige tentoongestelde model voor dames. Een pasbeurtje later lag de bestelling vast. De broek zat heerlijk. Nergens vervelend tegengetrek of gespan, lekker hoge taille en gemaakt van een zachte stretchstof. Het shirtje heeft een mooie vrouwelijke snit en zat als gegoten. En zoals hun slogan al zegt: er zitten twee ruime zakken vooraan op de buik. Ook qua prijs zitten ze goed. Het shirt kost 40 euro, het broekje 35 en voor verzending wordt 10 euro aangerekend. Betalen kan via paypall of overschrijving.
Ik rijd nu twee weken met de kledij en heb deze bij wijze van test iedere avond gewassen in de machine op 30° en daarna 40 minuutjes in de droger gestopt. De kledij ziet er nog uit als bij ontvangst! Dat kan ik niet zeggen van bijvoorbeeld de fietskledij van Decathlon. Als je daarmee eens te lang langs een kettingsbuis sleept of het metalen frame van een WaW, dan begint de stof al te pulken. Maar hier... niets van aan te merken. Tis maar dat ik nu genoeg zomerkledij heb of ik bestelde er meteen nog een setje. Nu wordt het wachten tot de winter ;)
In ieder geval een aanrader! Hun website vind je hier.
