Als je een dergelijk uitzicht wil op je fiets, dan is een ligfiets iets voor jou! Join recumbent biking, you'll never regret it.
donderdag 28 februari 2013
zondag 24 februari 2013
Bicycle ban on state roads in Missouri, USA
Well, I guess it is a winner in terms of reducing the number of road accidents involving bicyclists. But apart from that, what a stupid, bluntly bill, showing nothing but the lack of understanding mobility in a non-motorized way.
This really bad bill was posted by Republican Bart Korman and reads:
2. Notwithstanding any provision of this section or any other law, bicycle operation on a state-maintained roadway is prohibited when there is a state-owned bicycle path or trail that runs generally parallel to and within two miles of a state roadway, except a bicycle may operate on the shoulder of a state roadway when the bicycle is operated as a means to ride to or from the operator’s home to another residence, to a place of business, to a school, or to any public facility.
So before you begin your commute:
think about the roads you will travel and check if they are state-owned or not. If yes: check if there is a bicycle path within a 2 mile radius. If yes, you should take the bicyle path. If no: you cannot start your commute without risking penalties OR make sure you have prove that you are riding from your own home to another home, shop, business, school etc.
It seems kinda logic to me that you are always heading somewhere? Even when you're riding for fun, you go to some place no?
Also, it is clearly not understood by Mr. Korman that commuting cyclists search for the most optimal route and that in terms of safety and distance. If the bicycle path is used by multiple types of cyclists (recreational, professional, commuters, families with children on bikes) I would know which way to take: the big roads! Just to avoid problems with other users and to optimise my commute. Moreover, I wouldn't want to make a detour of several miles because I could not use a state-owned road. This is just a shallow way of reasoning that only makes sense to car riders and which can be very dangerous for the promotion of healthy, environmentfriendly and fun modes of transportation: bikes.
More info here
This really bad bill was posted by Republican Bart Korman and reads:
2. Notwithstanding any provision of this section or any other law, bicycle operation on a state-maintained roadway is prohibited when there is a state-owned bicycle path or trail that runs generally parallel to and within two miles of a state roadway, except a bicycle may operate on the shoulder of a state roadway when the bicycle is operated as a means to ride to or from the operator’s home to another residence, to a place of business, to a school, or to any public facility.
So before you begin your commute:
think about the roads you will travel and check if they are state-owned or not. If yes: check if there is a bicycle path within a 2 mile radius. If yes, you should take the bicyle path. If no: you cannot start your commute without risking penalties OR make sure you have prove that you are riding from your own home to another home, shop, business, school etc.
It seems kinda logic to me that you are always heading somewhere? Even when you're riding for fun, you go to some place no?
Also, it is clearly not understood by Mr. Korman that commuting cyclists search for the most optimal route and that in terms of safety and distance. If the bicycle path is used by multiple types of cyclists (recreational, professional, commuters, families with children on bikes) I would know which way to take: the big roads! Just to avoid problems with other users and to optimise my commute. Moreover, I wouldn't want to make a detour of several miles because I could not use a state-owned road. This is just a shallow way of reasoning that only makes sense to car riders and which can be very dangerous for the promotion of healthy, environmentfriendly and fun modes of transportation: bikes.
More info here
Fiets XL
Gisteren naar de opening van Fiets XL geweest. De zwaar gepromootte mega fietsenzaak van West-Vlaanderen met wel 500 tentoongestelde fietsen!
Pluspunt van de dag: er staan twee bakfietsen!
Minpunten van de dag:
- haastig inééngeschoten winkel
- vuile veegborstels inclusief vuil in alle hoeken van de winkel
- dikke stoflaag op fietsen en accessoires
- aanbod wisselstukken is zo magertjes dat we naar de Decathlon zijn gegaan achter ons gerief (2 standaard derailleurwieltjes btw)
Tja,
er staan inderdaad zeer veel fietsen tentoongesteld.
Het zal inderdaad, qua oppervlakte, de grootste zaak van West-Vlaanderen zijn.
En daar houdt de correctheid van de reclame voor mij op.
Ik heb het gevoel dat ze het inrichten van een winkel zwaar onderschat hebben. Aan de kassa gaven ze het ook grif toe: de helft van de winkel is nog niet geprijsd, het atelier is nog niet klaar, er staan nog honderden dozen onuitgepakt en nog niet alle artikelen zijn binnen. Aan de winkelruimte zelf hebben ze nochtans niet veel moeite gedaan of moeten doen. De muren zijn wit met groen, de vloer is deze die erin lag (gepolijste beton) en de grote rekken zijn de afdankertjes van Kids en Co die vroeger in die ruimte zat.
Het aanbod kledij viel me vies tegen. Ik had gehoopt op een tussenklasse kwaliteit/prijs tussen Decathlon en Van Eyck, maar de enige damesracebroek die er hing leegde mijn portemonnee à rato van 250 euro per stuk. 100 à 150 wil ik nog geven, maar daarboven is het me toch welletjes geweest.
Op Velofollies in Kortrijk eind januari had ik me geïnformeerd omtrent een nieuwe sportbril. Mijn keuze was gevallen op de Optiview PH van BBB, met photocromische glazen en versterking op maat dankzij een ingenieus ingebouwd en wegneembaar montuurtje. De verdeler van BBB had me toen aangeraden nog te wachten met de aankoop tot de opening van Fiets XL. Deze zouden een totaalaanbod van BBB voeren en bovendien verdeelde Fiets XL op diezelfde Velofollies kortingszakken van 10%. Ideaal dus. Alleen blijken ze dus geen 'totaalaanbod' van BBB te voeren en kreeg je natuurlijk op een bestelling geen 10% korting. Opnieuw op jacht naar de goede bril dus (hij lijkt erg gegeerd want hij is vaak uitverkocht).
Qua fietsonderdelen was er zo goed als niks te vinden. Er lagen buiten- en binnenbanden en dat was het zowat. BBB had een klein aanbod remblokjes- en schijfjes, maar ik miste heel wat materiaal.
Al bij al vond ik het een gemiste kans van Fiets XL om zich als DE fietsenspeciaalzaak van West-Vlaanderen neer te poten. Met een weekje meer voorbereiding hadden ze er volgens mij iets deftigers van kunnen maken. Je zou toch denken dat een winkelketen als Fiets toch wat meer ervaring heeft in het openen van nieuwe filialen en dat ze zouden leren uit de fouten van het verleden? Voor mij in ieder geval een bummer van jewelste. Dan toch maar weer Decathlon en Van Eyck in de toekomst.
Nog één mega pluspunt: er staan bakfietsen, nl de bakfiets.nl en de gazelle. Daarnaast hebben ze ook wel een mooi aanbod van Brompton plooifietsen. Datis een mooie reclame voor nuttige alternatieven in forenzen (Brompton) en wonen en leven in stedelijke gebieden (bakfietsen)
En nog één mega negatief punt: voor een fietsenwinkel van 2000m² is er enorm veel parking voorzien, maar helaas niet voor fietsen. Onbegrijpelijk. Triest. Intriest.
Pluspunt van de dag: er staan twee bakfietsen!
Minpunten van de dag:
- haastig inééngeschoten winkel
- vuile veegborstels inclusief vuil in alle hoeken van de winkel
- dikke stoflaag op fietsen en accessoires
- aanbod wisselstukken is zo magertjes dat we naar de Decathlon zijn gegaan achter ons gerief (2 standaard derailleurwieltjes btw)
Tja,
er staan inderdaad zeer veel fietsen tentoongesteld.
Het zal inderdaad, qua oppervlakte, de grootste zaak van West-Vlaanderen zijn.
En daar houdt de correctheid van de reclame voor mij op.
Ik heb het gevoel dat ze het inrichten van een winkel zwaar onderschat hebben. Aan de kassa gaven ze het ook grif toe: de helft van de winkel is nog niet geprijsd, het atelier is nog niet klaar, er staan nog honderden dozen onuitgepakt en nog niet alle artikelen zijn binnen. Aan de winkelruimte zelf hebben ze nochtans niet veel moeite gedaan of moeten doen. De muren zijn wit met groen, de vloer is deze die erin lag (gepolijste beton) en de grote rekken zijn de afdankertjes van Kids en Co die vroeger in die ruimte zat.
Het aanbod kledij viel me vies tegen. Ik had gehoopt op een tussenklasse kwaliteit/prijs tussen Decathlon en Van Eyck, maar de enige damesracebroek die er hing leegde mijn portemonnee à rato van 250 euro per stuk. 100 à 150 wil ik nog geven, maar daarboven is het me toch welletjes geweest.
Op Velofollies in Kortrijk eind januari had ik me geïnformeerd omtrent een nieuwe sportbril. Mijn keuze was gevallen op de Optiview PH van BBB, met photocromische glazen en versterking op maat dankzij een ingenieus ingebouwd en wegneembaar montuurtje. De verdeler van BBB had me toen aangeraden nog te wachten met de aankoop tot de opening van Fiets XL. Deze zouden een totaalaanbod van BBB voeren en bovendien verdeelde Fiets XL op diezelfde Velofollies kortingszakken van 10%. Ideaal dus. Alleen blijken ze dus geen 'totaalaanbod' van BBB te voeren en kreeg je natuurlijk op een bestelling geen 10% korting. Opnieuw op jacht naar de goede bril dus (hij lijkt erg gegeerd want hij is vaak uitverkocht).
Qua fietsonderdelen was er zo goed als niks te vinden. Er lagen buiten- en binnenbanden en dat was het zowat. BBB had een klein aanbod remblokjes- en schijfjes, maar ik miste heel wat materiaal.
Al bij al vond ik het een gemiste kans van Fiets XL om zich als DE fietsenspeciaalzaak van West-Vlaanderen neer te poten. Met een weekje meer voorbereiding hadden ze er volgens mij iets deftigers van kunnen maken. Je zou toch denken dat een winkelketen als Fiets toch wat meer ervaring heeft in het openen van nieuwe filialen en dat ze zouden leren uit de fouten van het verleden? Voor mij in ieder geval een bummer van jewelste. Dan toch maar weer Decathlon en Van Eyck in de toekomst.
Nog één mega pluspunt: er staan bakfietsen, nl de bakfiets.nl en de gazelle. Daarnaast hebben ze ook wel een mooi aanbod van Brompton plooifietsen. Datis een mooie reclame voor nuttige alternatieven in forenzen (Brompton) en wonen en leven in stedelijke gebieden (bakfietsen)
En nog één mega negatief punt: voor een fietsenwinkel van 2000m² is er enorm veel parking voorzien, maar helaas niet voor fietsen. Onbegrijpelijk. Triest. Intriest.
Bakfietsen yay!
Geen fietsparking??
dinsdag 19 februari 2013
Crashquest dummy
Het mag precies niet zijn. Tis ons niet gegund. Tis allemaal zo oneerlijk.
't is niet van mijn gewoonte om dergelijke negatieve uitlatingen te doen, maar deze flitsten zo één twee drie door mijn hoofd toen Jeroen mij gisteren opbelde dat hij aangereden was met de Quest. Door een fietser dan nog notabene!
Maar enfin, 't is gebeurd. Verkeerde moment, verkeerde plaats en een heel verkeerde afloop voor een net-een-week-herstelde-quest.
Midden januari is Jeroen omgekieperd met de Quest in de Mandellaan ter hoogte van dienstencentrum Ten Elsberghe. De weg is daar gelegd met van die grote betondallen zoals het gebruikelijk was in de jaren 70-80 (?), echter wel met de nodige verzakkingen hier en daar. Door de felle winterprik op dat moment lag er echter een gevaarlijk glad laagje op de weg die van de verzakkingen tussen de betondallen de ideale wipplank maakten om een Quest om te kieperen. Zonder al te veel erg dachten we eerst. Aan de buitenkant van de Quest was geen zichtbare schade te zien. Echter de dag nadien was er in de smurfenkap een grote scheur. Misschien dat ie door de vrieskou alsnog een ferme spanning heeft ondervonden of heeft ie de dag nadien nog dat schokje te veel ondervonden tijdens de forensrit? We weten het niet en de Quest kan het niet vertellen.
In ieder geval was het -onder meer voor de nakende bestickering- beter om de kap meteen deftig te laten herstellen en zo komt het dat we twee weken geleden de Quest (en meteen ook de Hase Kettwiesel en Hase Trets) naar de fietsenmakers in Dronten (NL) voerden. Een weekje later volgde dezelfde rit om de fietsen terug naar onze garage te brengen. Netjes hersteld en in orde gezet en helemaal klaar om een nieuw lenteseizoen in te fietsen.
Maar gisteravond dus. Jeroen kwam terug van zijn werk wanneer hij in de Koning Albertlaan twee (onverlichte) fietsers oversteekt. Eén van de fietsers zet de achtervolging in, maar wanneer Jeroen even later vertraagt om de nieuwe situatie aan het station in te schatten en een manoever uit te voeren om een afgesloten fietspad af te rijden, loopt het verkeerd. De achtervolgende fietser schat de situatie verkeerd in en knalt gewoonweg op de Quest. Hij had Jeroen niet goed gezien (vreemd, want de Quest is precies een kerstboom achteraan met twee extra MVP verlichtingen) en hij had ook niet gedacht dat Jeroen links zou afdraaien (het gebruik van richtingsaanwijzers is klaarblijkelijk nog niet helemaal duidelijk voor de jongeman in kwestie).
Een simpele crash met grote gevolgen. Spiegels afgebroken en uitgerukt, voorverlichting los, neuspunt volledig ingeduwd, grote scheuren in de zijkanten en de bovenkant van de carbonbody. Om die mooie Quest zo beschadigd te zien staan, daar breekt ons hartje van.
Maar nu begint de echte lijdensweg pas... die van de herstelling. De eerste berichten vanuit velomobiel.nl klinken niet goed en we rekenen voor nu op een hersteltijd van een 4-tal maand... Dat is over en out voor de Quest wat betreft de rest van het winterseizoen.
't is niet van mijn gewoonte om dergelijke negatieve uitlatingen te doen, maar deze flitsten zo één twee drie door mijn hoofd toen Jeroen mij gisteren opbelde dat hij aangereden was met de Quest. Door een fietser dan nog notabene!
Maar enfin, 't is gebeurd. Verkeerde moment, verkeerde plaats en een heel verkeerde afloop voor een net-een-week-herstelde-quest.
Midden januari is Jeroen omgekieperd met de Quest in de Mandellaan ter hoogte van dienstencentrum Ten Elsberghe. De weg is daar gelegd met van die grote betondallen zoals het gebruikelijk was in de jaren 70-80 (?), echter wel met de nodige verzakkingen hier en daar. Door de felle winterprik op dat moment lag er echter een gevaarlijk glad laagje op de weg die van de verzakkingen tussen de betondallen de ideale wipplank maakten om een Quest om te kieperen. Zonder al te veel erg dachten we eerst. Aan de buitenkant van de Quest was geen zichtbare schade te zien. Echter de dag nadien was er in de smurfenkap een grote scheur. Misschien dat ie door de vrieskou alsnog een ferme spanning heeft ondervonden of heeft ie de dag nadien nog dat schokje te veel ondervonden tijdens de forensrit? We weten het niet en de Quest kan het niet vertellen.
In ieder geval was het -onder meer voor de nakende bestickering- beter om de kap meteen deftig te laten herstellen en zo komt het dat we twee weken geleden de Quest (en meteen ook de Hase Kettwiesel en Hase Trets) naar de fietsenmakers in Dronten (NL) voerden. Een weekje later volgde dezelfde rit om de fietsen terug naar onze garage te brengen. Netjes hersteld en in orde gezet en helemaal klaar om een nieuw lenteseizoen in te fietsen.
Maar gisteravond dus. Jeroen kwam terug van zijn werk wanneer hij in de Koning Albertlaan twee (onverlichte) fietsers oversteekt. Eén van de fietsers zet de achtervolging in, maar wanneer Jeroen even later vertraagt om de nieuwe situatie aan het station in te schatten en een manoever uit te voeren om een afgesloten fietspad af te rijden, loopt het verkeerd. De achtervolgende fietser schat de situatie verkeerd in en knalt gewoonweg op de Quest. Hij had Jeroen niet goed gezien (vreemd, want de Quest is precies een kerstboom achteraan met twee extra MVP verlichtingen) en hij had ook niet gedacht dat Jeroen links zou afdraaien (het gebruik van richtingsaanwijzers is klaarblijkelijk nog niet helemaal duidelijk voor de jongeman in kwestie).
Een simpele crash met grote gevolgen. Spiegels afgebroken en uitgerukt, voorverlichting los, neuspunt volledig ingeduwd, grote scheuren in de zijkanten en de bovenkant van de carbonbody. Om die mooie Quest zo beschadigd te zien staan, daar breekt ons hartje van.
Maar nu begint de echte lijdensweg pas... die van de herstelling. De eerste berichten vanuit velomobiel.nl klinken niet goed en we rekenen voor nu op een hersteltijd van een 4-tal maand... Dat is over en out voor de Quest wat betreft de rest van het winterseizoen.
Ingedeukte neus
afgerukte en uitgescheurde spiegels
onzichtbaar aan de buitenkant,
maar de scheuren zijn er wel aan de binnenkant
maandag 11 februari 2013
Kzit in de rui!
Ik zit hier precies in de rui vandaag, want ik verlies al mijn pluimen om aan tstad Roeselare te geven!
De fietspaden waren met de winterprik van vandaag ONBERISPELIJK! Om 7u waren de fietspaden langs de west/noordlaan al geruimd en deze avond was mijn hele traject gewoonweg sneeuwvrij. HEERLIJK om zo te fietsen met het winterse weer. Want ik geef toe, fietsen door de sneeuw geeft gewoon een kick! Alles prachtig wit, de natuur gedempt, stilte om je heen en met een mooi windje in de rug aan 30 per uur door het landschap zoeven.
Anderzijds gaf de winterprik wel enigzins stress deze morgen, want Jeroen wilde nog persé de Continental TopContact Winter II opleggen achteraan. Vooraan zouden er ook nog 2 spike-banden komen, maar daarin had ie geen zin meer deze ochtend. Het maakt wel verschil trouwens die TopContact Winter. Weinig tot geen uitschuivers gehad en de Quest voelde lekker stabiel aan op de weg.
Mijn excuses voor de onduidelijke fotos, tis de schuld van de niet waterdichte samsung galaxy dat ik nu met een oude nokia onderweg ben...
7u deze morgen: fietspad west/noordlaan is al geruimd! (maar ik vertrouwde de boel nog niet en reed voor de zekerheid op de weg)
De fietspaden waren met de winterprik van vandaag ONBERISPELIJK! Om 7u waren de fietspaden langs de west/noordlaan al geruimd en deze avond was mijn hele traject gewoonweg sneeuwvrij. HEERLIJK om zo te fietsen met het winterse weer. Want ik geef toe, fietsen door de sneeuw geeft gewoon een kick! Alles prachtig wit, de natuur gedempt, stilte om je heen en met een mooi windje in de rug aan 30 per uur door het landschap zoeven.
PROFICIAT aan het hele team die zich vandaag ingezet heeft om fietspaden te ruimen.
Anderzijds gaf de winterprik wel enigzins stress deze morgen, want Jeroen wilde nog persé de Continental TopContact Winter II opleggen achteraan. Vooraan zouden er ook nog 2 spike-banden komen, maar daarin had ie geen zin meer deze ochtend. Het maakt wel verschil trouwens die TopContact Winter. Weinig tot geen uitschuivers gehad en de Quest voelde lekker stabiel aan op de weg.
Mijn excuses voor de onduidelijke fotos, tis de schuld van de niet waterdichte samsung galaxy dat ik nu met een oude nokia onderweg ben...
fietspad op Schiervelde, prachtig zicht!
Quest met een donzig laagje :)
Fietspad langs rijksweg: OK!
Fietspad op Schiervelde deze avond: OK!
zondag 3 februari 2013
De 'hokjes'fiets
Er kan er altijd nog wel eentje bij: een hokjesidentiteit. Tzit in onze natuur, we kunnen der niets aan doen. We willen nu eenmaal alles kunnen verklaren en toewijzen. We willen kunnen indelen, categorieën toekennen, lijstjes maken. Controle hebben. En aan die onstilbare verklaringsdrang valt nu ook de bakfiets ten berde. Sinds een weekje zijn er nu ook de 'bakfietsouders'.
Tzijn linkse, tzijn rechtse, tzijn bohémiens, tzijn dikkenekken, tzijn hypocrieten, tzijn racisten. Het lijstje verwijzingen, verwensingen naar 'de bakfietsouders' is schier eindeloos.
Afgelopen vrijdag maakte ik deel van een opmerkelijk fenomeen. Ik was met de wagen op weg van de opvang op school waar ik Mart oppikte naar mijn schoonouders om een zieke Gust op te pikken. Met de wagen ja, puur uit noodzaak, want het ik het geweten, dan was het de bakfiets geworden. Maar Passendale, Roeselare, Meulebeke op een vrijdagavond na een veel te korte nacht door de zieke zoon, was me een beetje te veel van het goede.
Omdat ik eerst nog langs huis wilde passeren om iets op te pikken reed ik vanuit de Bruggesteenweg de Drafstraat in en daarna de Handelsstraat. Tot mijn grote verbazing kwam ik daar in een heuse file terecht. Je moet weten dat de Handelsstraat parallel ligt met de Bruggesteenweg en sinds een paar maanden deel uitmaakt van het sluiptraject van menig gestresseerd chauffeur in Roeselare.
Door een slechte verkeersinschatting van mijn kant (Mea Culpa!) stond ik daar weliswaar nogal ongelukkig scheef in de rij aan te schuiven: ik moest een geparkeerde auto passeren en liet plaats voor de paserende fietsers en daarmee blokkeerde ik toch wel zeker 20cm van het andere rijvak.
Mijn nachtmerrie werd werkelijkheid: een tegenligger ziet mij mijn ongelukkig manouever doen en gaat helemaal door de rooie. Want de 2 seconden die hij door de sluipweg gewonnen heeft, zijn nu toch helemaal naar de vaantjes omdat hij om mij heen moet rijden. Raampjes worden opengedraaid en ik krijg een spoedles voorrang geven (die totaal irrelevant was, want de tegenligger moest mij voorrang van rechts geven, gezien ik uit de Drafstraat kwam gereden, maar ik wilde geen olie op het vuur gooien). Ik ben deze week nog steeds de hoffelijkheid zelve en wens de dame in kwestie een prettig weekend.
Volgende keer dan toch maar weer met de bakfiets. Ik wens zo weinig mogelijk deel uit te maken van dergelijke fenomenen. Ik wens zo weinig mogelijk dergelijk fenomeen te zijn. Want wanneer wordt het de 'die hard' automobilist eens duidelijk dat hij niet in de file STAAT, maar de file IS?
En of ik nu links of rechts, groen of pimpelmeespaars, racistisch of verdraagzaam ben, ik bakfiets uit gezondheids-, milieu-, mobiliteits- en praktische overwegingen. Al de rest gaat niemand iets aan en gaat aan het hele bakfietsverhaal voorbij. Kijk in de eigen boezem en denk na over welke impact JIJ op de mobiliteit, de maatschappij hebt. Dan zeg ik misschien: tot binnenkort in de bakfietswinkel?
Tzijn linkse, tzijn rechtse, tzijn bohémiens, tzijn dikkenekken, tzijn hypocrieten, tzijn racisten. Het lijstje verwijzingen, verwensingen naar 'de bakfietsouders' is schier eindeloos.
Afgelopen vrijdag maakte ik deel van een opmerkelijk fenomeen. Ik was met de wagen op weg van de opvang op school waar ik Mart oppikte naar mijn schoonouders om een zieke Gust op te pikken. Met de wagen ja, puur uit noodzaak, want het ik het geweten, dan was het de bakfiets geworden. Maar Passendale, Roeselare, Meulebeke op een vrijdagavond na een veel te korte nacht door de zieke zoon, was me een beetje te veel van het goede.
Omdat ik eerst nog langs huis wilde passeren om iets op te pikken reed ik vanuit de Bruggesteenweg de Drafstraat in en daarna de Handelsstraat. Tot mijn grote verbazing kwam ik daar in een heuse file terecht. Je moet weten dat de Handelsstraat parallel ligt met de Bruggesteenweg en sinds een paar maanden deel uitmaakt van het sluiptraject van menig gestresseerd chauffeur in Roeselare.
Door een slechte verkeersinschatting van mijn kant (Mea Culpa!) stond ik daar weliswaar nogal ongelukkig scheef in de rij aan te schuiven: ik moest een geparkeerde auto passeren en liet plaats voor de paserende fietsers en daarmee blokkeerde ik toch wel zeker 20cm van het andere rijvak.
Mijn nachtmerrie werd werkelijkheid: een tegenligger ziet mij mijn ongelukkig manouever doen en gaat helemaal door de rooie. Want de 2 seconden die hij door de sluipweg gewonnen heeft, zijn nu toch helemaal naar de vaantjes omdat hij om mij heen moet rijden. Raampjes worden opengedraaid en ik krijg een spoedles voorrang geven (die totaal irrelevant was, want de tegenligger moest mij voorrang van rechts geven, gezien ik uit de Drafstraat kwam gereden, maar ik wilde geen olie op het vuur gooien). Ik ben deze week nog steeds de hoffelijkheid zelve en wens de dame in kwestie een prettig weekend.
Volgende keer dan toch maar weer met de bakfiets. Ik wens zo weinig mogelijk deel uit te maken van dergelijke fenomenen. Ik wens zo weinig mogelijk dergelijk fenomeen te zijn. Want wanneer wordt het de 'die hard' automobilist eens duidelijk dat hij niet in de file STAAT, maar de file IS?
En of ik nu links of rechts, groen of pimpelmeespaars, racistisch of verdraagzaam ben, ik bakfiets uit gezondheids-, milieu-, mobiliteits- en praktische overwegingen. Al de rest gaat niemand iets aan en gaat aan het hele bakfietsverhaal voorbij. Kijk in de eigen boezem en denk na over welke impact JIJ op de mobiliteit, de maatschappij hebt. Dan zeg ik misschien: tot binnenkort in de bakfietswinkel?
Abonneren op:
Posts (Atom)