Beste,
Mocht er pakweg een jaar geleden in de krant hebben gestaan
dat Roeselare zich wou profileren als fietsstad via de toeristische borden
langs de snelweg, dan zou ik dat alleen maar toegejuicht hebben. Maar sinds ik sinds maart 2012 met de fiets mijn
woon-werkverkeer afleg, kan ik alleen maar sarcastisch reageren. Helaas moet ik
tot op de dag van vandaag iedere dag weer ondervinden dat het fietsbeleid van
de stad er eentje is van gemiste kansen en zo dus eerder als een pestbeleid
overkomt.
Er is werk aan de winkel. Veel werk.
Laat mij toe me eerst even voor te stellen:
Evelien Dejaeghere, 30 jaar, getrouwd en mama van twee zonen.
Sinds maart 2012 lichtjes bezeten van fietsen en trotse eigenaar van een
bakfiets en een ligfiets.
Dagelijks onderweg met de bakfiets vanuit het Prinsenhof, Roeselare naar SBS1
en terug en met de ligfiets vanuit Prinsenhof, Roeselare naar Passendale.
Door talrijke fietstochten in weekends en vakanties al zeer gekend met
fietspaden ‘van hoe het wel kan’ en minstens even goed gekend met fietspaden
‘van hoe het niet moet’.
Ergert zich dood aan krantenberichten à la ‘80% van onze fietspaden zijn goed
aangelegd’ terwijl ze zichzelf iedere dag een wiplash kan rijden door eens niét
de bobbels in de fietspaden te ontwijken.
Pent al haar fietsavonturen neer op familievercruyssefietst.blogspot.com
Maar zoals gezegd dus: er is veel werk aan de winkel. De
resultaten van de stad Roeselare volgend uit het grootschalig onderzoek van
Minister Crevits omtrent de staat van onze fietspaden zijn duidelijk. Duidelijk
beschamend. We eindigen op de veertiende plaats tussen de 16 deelnemende
gemeentes. Met een globale score van 4,8/10 doen enkel Lubbeek en
Heist-op-den-Berg het slechter (http://www.mobielvlaanderen.be/persberichten/
artikel.php?id=428). Op het vlak van breedte en tussenruimte tussen
fietspad en rijweg behouden we onze veertiende plaats, op trillingsvlak doen we
het iets beter met een elfde plaats.
Dat de workload stilletjes aan ook doorsijpelt bij het
stadsbestuur is misschien terug te vinden in het feit dat er in het
bestuursakkoord van Roeselare gewag wordt gemaakt van het aanstellen van een
fietsambtenaar. Persoonlijk zie ik daar het nut niet van in. Wanneer de stad
bij alle infrastructuurwerken ook rekening houdt met de richtlijnen uit het
Fietsvademecum van de Vlaamse overheid, dan heeft een fietsambtenaar geen werk.
Het Fietsvademecum is een eenduidige en duidelijke richtlijn voor het aanleggen
van veilige en comfortabele fietspaden. Volg de richtlijn en je krijgt vanzelf
tevreden fietsers.
Neem nu bijvoorbeeld de aanleg van de fietsinfrastructuur op
het einde van de Stationsdreef met de kruising van de Godshuislaan. In april-mei
werd het kruispunt heringericht. Ik had er toen nog een goed oog op dat het
kruispunt ten goede van de fietsers zou ingericht worden, want ik zag immers
rode klinkers staan tussen de voorraad bouwmaterialen! Met de bouwstop in
augustus echter werden de werken als het ware halfslachtig ‘dichtgegooid’. Het
leek een vreemde situatie om als afgewerkt te kunnen worden bestempeld, dus ik
dacht nog dat de werf ‘voor de properheid’ dichtgemaakt was om nadien verder te
werken. Alleen kwam er na de bouwstop geen verandering meer in. Toen begin
september er nog steeds geen beweging kwam in het voor mij halfafgewerkte
kruispunt, besloot ik op eigen houtje de zaak van dichterbij te gaan bekijken
en moest ik tot de spijtige conclusie komen dat de inrichting een ware
martelgang was voor de fietsers. Ik heb daarop de hulp van de fietsersbond
ingeroepen. Of het door mijn oproep was, weet ik niet, maar begin oktober werd
één en ander weer opengebroken aan het kruispunt. Een vluchtbermpje werd half
afgebroken zodat de fietsers toch ten minste vlot de Prins Albertstraat konden
inrijden zonder die vreemde bocht rond dat bermpje. Tegelijkertijd werden er
ook groene markeringen aangebracht ter hoogte van het begin/einde van de
fietspaden in de Stationsdreef. Ik dacht dat de fietspaden misschien in een
bochtje zouden doorgetrokken worden tot op het wegdek via een rode
fietssuggestiestrook, maar de groene markeren blijven tot nu toe nog steeds
groen en onduidelijk. Wat het meest frappant is echter, is dat tot op de dag
van vandaag (zo een 7 maand na de aanvang van de werken) de nieuwe inrichting
nog steeds niet bruikbaar is. Het fietspad is in de richting van de Prins
Albertlaan al weken onderbroken door een diepe put net voor het begin ervan. En
na die werken staan steevast autos geparkeerd (en liefst zo dicht mogelijk bij
het trottoir), zodat men ten vroegste aan de oprit van La Sposa het fietspad kan
oprijden. En mocht de inrichting dan al bruikbaar zijn, dan zijn de fietspaden
veel te smal en liggen er riooldeksels middenin de fietspaden. Op mijn werk
hanteren we voor al onze projecten en investeringen het principe ‘do it right
from the First time’. We gaan hierdoor slimmer om met het soms beperkte budget
dat we ter beschikking krijgen van de hoofdzetel. Ik mag toch veronderstellen
dat er met het duur betaalde belastingsgeld van de burgers minstens omgegaan
wordt ‘als een goede huisvader’ en dat projecten worden afgewerkt volgens ‘van
de eerste keer goed’.
Ik geef u enkele fotos ter illustratie:
Te smal!
Heraanleg vluchtberm.
Groene markeringen? Fietspad half in rode klinkers en half in zwarte asfalt,
terwijl fietsvademecum betoncement/rode asfalt aanraadt.
Groene markeringen kondigen een rood fietspad en witte strepen aan, maar tot op
vandaag nog steeds zwart met groen.
Rioolputjes in het fietspad.
Doodlopend Fietspad?
Werken aan begin Fietspad.
Parkeren tot op de witte strepen.
Bakfietsen voor gevorderden.
Heraangelegd bermpje.
Fietspad niet bereikbaar wegens werken en
geparkeerde wagens (terwijl ik deze brief opstel, zijn de werken op dit punt
afgelopen, maar nog niet open voor fietsverkeer).
Een tweede onlangs gemiste kans, betreft de werken in de
Iepersestraat, kant De Ruiter. De week voordien al werden de werken groots
aangekondigd in de kranten en op de website. Een goede zet, want de
Iepersestraat is een drukke weg, zowel qua auto- als fietsverkeer. Een
gevaarlijke weg ook, waar de automobilisten zich niet al te vaak aan de
snelheidsbeperking van 50 km/u houden en waar het fietspad rakelings langs de
weg ligt. Nuja, fietspad. Zelfmoordstrook is misschien een erg extreme
benaming, maar de betonnen ‘bedonk bedonk bedonk’ strookjes zijn akelig smal en
schots en scheef. Met hun 70cm zijn ze
de naam fietspad amper waardig. Trek er nog 20 cm overgroeide graskant van af
in de richting van Roeselare, kant Zilverbergstraat en je kan evengoed op de weg
gaan rijden.
Op dag één van de werken werd mijn hoop direct met de grond
gelijk gemaakt. De vreselijke betonstrookjes bleven staan, terwijl het rijk van
Koning Auto netjes werd heraangelegd. Misschien is een weekje krap om ook
nieuwe fietspaden aan te leggen. Aan de andere kant werd de Iepersestraat pas
tegen de maandagmiddag afgesloten en was die op donderdagavond alweer open. Ook hier een gemiste ‘do it right
from the First time’. Want in plaats van de weg een dag eerder weer open
te zetten, had men niet beter de wegmarkering in alle rust nog aangebracht? Ik
rij nu al elke morgen over een akelig smal betonstrookje, ZONDER
fietsmarkeringen en ik steek nu al elke dag een drukke weg over ZONDER
gemarkeerde fietsoversteekplaats. Bovendien ligt het fietspad vol
asfaltsteentjes. Er is er al eentje opgespat tegen mijn bril …
Fietspad te smal voor bakfiets/fietskar/trike.
Geen nieuwe wegmarkeringen aangebracht na de werken.
Het oversteekpunt van het fietspad net aan de grens met Moorslede
kan trouwens ook veel beter. Het oversteekpunt is gelukkig aan de oprit van een
boerderij gelegen, zodat je veilig kan stoppen en aan de kant kan gaan staan
bij het wachten om over te steken. Ongelukkig is de gebrekkige verlichting en
de gebrekkige wegmarkeringen. Bovendien rijden de autos hier zeker al 70km/u of
meer. Waaghalzerij om hier over te steken en toch doen tientallen studenten het
dagelijks.
Nog een geluk dat de beschadigde asfalt die al bijna een
jaar het fietspad richting Roeselare teisterde nu wel verleden tijd is.
Alhoewel ook daar twee pogingen voor nodig waren… Eentje werd ondernomen net
voor de verkiezingen begin oktober, hoewel er door mij reeds in mei een melding
van gekomen was op meldpuntfietspaden.be.
Was het een opwelling van verkiezingskoorts die het gat in het wegdek
deed dichten? Waren er te veel klachten van autobestuurders? Het was voor de
fietsers anders ook erg vervelend fietsen. Een bobbel van zo een 10cm hoog op
het fietspad is niet echt aangenaam.
Situatie voor
Situatie tussen. Inmiddels ‘opgelost’ door
heraanleg wegdek.
Wat me trouwens brengt op het meldpunt fietspaden. Ergens in
mei heb ik op een paar vrije avonden een tiental meldingen doorgestuurd via de
website meldpuntfietspaden.be . Gemiddeld 2 weken later kreeg ik antwoord op al
mijn meldingen:
Geachte
Uw melding werd goed ontvangen en is doorgestuurd naar de verantwoordelijke.
Er zal zo snel mogelijk een antwoord bezorgd worden.
Met vriendelijke groeten
Dung Nguyen Thi Xuan
Administratief medewerker | Stad Roeselare
Departement Infrastructuur
Dienst Administratie
En dat was het dan. Zo snel
mogelijk is blijkbaar een erg rekbaar begrip bij de Roeselaarse stadsdiensten,
want tot op heden kreeg ik nog steeds geen antwoord. Bovendien is er een sterk gebrek
aan creativiteit, want op alle meldingen kreeg ik dezelfde mail. Mocht er nu
nog een variatie in de antwoorden zitten, dan zou ik nog denken dat de mails
persoonlijk beantwoord worden, maar nu verdenk ik Roeselare ervan om
automatische reply te sturen op alle meldpuntfietspadenmails. Jammer, want de
noodkreet van de fietsende Roeselaarnaar wordt zo vakkundig in de kiem
gesmoord. En laat het nu net die fietsende Roeselaarnaars zijn die in de watten
gelegd moeten worden, want zijn zij het niet die het groeiende
mobiliteitsprobleem mee kunnen helpen oplossen? Zijn het niet de moeders die
hun kinderen met de bakfiets van SBS1 afhalen die ervoor zorgen dat er één auto
minder de Steenstraat blokkeert? Zijn het niet de moedige fietsers die hun
boodschappen op twee wielen afwerken in het centrum of in het mammoet die
ervoor zorgen dat de ellenlange ketting van vierwielers een beetje minder
ellenlang is? Zijn het niet de fietsers die ervoor kunnen zorgen dat de stad
wat groener, gezonder, veiliger, aangenamer toont?
Eerlijk waar, fietsen in Roeselare
is geen beloning. Krijg je geen middelvinger van een gefrustreerde, haastige
chauffeur die het allemaal wat te traag vooruit vindt gaan, dan krijg je
dagelijks de denkbeeldige middelvinger van het stadsbestuur die naar mijn
mening nog te vaak het fietspestbeleid aangaat. Een beleid van gemiste kansen
is eigenlijk nog slechter dan geen beleid, want het zorgt voor frustratie bij
de belanghebbenden. Het zorgt voor gezichtsverlies en ongeloofwaardigheid van
de bestuursorganen. Het creëert onverschilligheid, en laat dat nu het ergste
zijn wat een burger kan worden ten opzichte van zijn stad: onverschillig.
En ja, er worden inspanningen
gedaan, maar die zijn nog te vaak op de vlotte doorgang van de auto gericht en
op die manier immer ten koste van de fietser. Ik vraag me soms echt af of de
personen die de fietsinfrastructuur uittekenen voor Roeselare zelf wel eens op
de fiets zitten. Neem nu de herinrichting van het rondpunt Rotsestraat en het
aanleggen van de tunnel onder de spoorweg. Er werd voor het fietsverkeer een
pad uitgetekend die draait en keert en veel te onpraktisch is. Waarom het
fietspad niet gewoon op de huidige weg laten lopen? Waarom de spoorwegovergang
niet behouden voor fietsers en voetgangers? Waarom zo een dure investering in
meterslange fietspaden, terwijl de oplossing simpel en goedkoop is? Deze
fietsinrichting wordt een tweede spiraalbrug. Duur, onveilig en
hoogstwaarschijnlijk ook weer te smal.
Maar om toch een positieve noot te
vermelden: de stroroute. Prachtig fietspad! Te midden van de natuur, mooi effen
aangelegd en min of meer breed genoeg. Voor het fietsverkeer van en naar
Moorslede (en verder) zeker een verrijking! Eén klein minpuntje: de verlichting
brandt niet ’s avonds. Er is nochtans voldoende geïnvesteerd in verlichting,
maar ’s avonds weigert die dienst. En nochtans is het nodig. Het fietspad is
echt STIKdonker. Zoals ik al zei: te midden van de natuur, van de velden en ver
weg van alle straatverlichting. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet zo een
held ben in het pikkedonker. Ik kan voor mijn woonwerk route nu wel geen
gebruik maken van het Roeselaarse deel van de stroroute (ik wacht vol ongeduld
op de voltooiing van het Moorsleedse deel), maar mocht ik het kunnen, dan zou
ik het niet doen.
Verlichting werkt niet.
Bijna een goed rapport dus voor
dit fietspad, hoewel ook het groenbeheer hier nog iets beter kan. Deze zomer
reden we express een beetje om op onze rit naar Ieper om de route eens te
rijden. We waren echter erg teleurgesteld in het groenbeheer. Het pad was
behoudens een goede halve meter in het midden, volledig overwoekerd door de
groene berm.
Waar de stad dus wel degelijk nood aan heeft is een
fietspadonderhoudsdienst. Een fulltime dienst die zich enkel bekommert om de
fietspaden is geen luxe in een stad die zich weldra als fietsparadijs gaat
manifesteren. Een dienst die het groen in de hand houdt, die strooit wanneer
het vriest (want ja, ook fietsbanden hebben last van rijm en ijzel), die
bladeren ruimt in de herfst vooraleer ze een vervaarlijk gladde smurrie worden,
die modder opruimt wanneer de boeren gaan oogsten in regenweer. Een dienst die
vooral ook regelmatig zelf gaat fietsen om knelpunten op te sporen en die saboterende
acties als duimspijkers op de fietspaden tijdig kan ondervangen zodat niet al
te veel fietsers er last van hebben.
Tot slot wil ik nog afsluiten met alle knelpunten op mijn
woonwerkroute die betrekking hebben op Roeselaarse fietspaden (het Moorsleedse
deel is miniem en reeds opgenomen met de betrokken Moorsleedse diensten):
- - Prinsenhof: door doorgaand sluipverkeer vanuit
de mandellaan en de godshuislaan de laatste maanden herschapen in een
racecircuit. Mails hieromtrent aan de wijkagent worden niet meer beantwoord.
Nochtans al meer dan één keer bijna omvergereden door onvoorzichtige chauffeurs
die denken op een snelweg te rijden.
- - Overstekend fietspad kruispunt
Bruggesteenweg/Noordlaan/Godshuislaan komende vanuit Godshuislaan: fietspad
ligt in een vreemde kraak, waardoor je met een driewieler/bakfiets/fietskar een
wel erg vreemde bocht moet maken om effen te blijven rijden, zoniet ben je
nogal door elkaar geschud.
Foto genomen van Google maps, daterend van juni 2009. Tot op heden
identieke situatie.
- - Noordlaan: fietspad in erbarmelijke staat, in
beide richtingen. Betonplaten zijn verzakt en zorgen voor waterplassen na
regen. Erg veel putten en scheuren. Eén melding via meldpunt fietspaden omtrent
diep gat midden in het fietspad thv Noordlaan nr 15 (Argenta) in de richting
van de Godshuislaan.
- - Noordlaan: fietspad achter autoparkeerstrook. Op
zich geen probleem, maar de autos mogen tot op de hoeken van de zijstraten
parkeren waardoor er een erg slechte zichtbaarheid van het fietsverkeer is voor
inslaand/overstekend autoverkeer. Beter zou zijn om 10m vrij te houden voor en
na elke zijstraat zodat de autos de fietsers kunnen zien aankomen.
-
- Parking Dreamland: geen sensibilisatie van de
autos komende van en gaande naar de parking van Dreamland dat zij een fietspad
kruisen. Kort na de opening van de winkel werd er reeds een bromfiets
omvergereden en ook ik werd al meermaals gecoupeerd.
-
- Fietspad langs Schiervelde – oversteekplaats aan
de voetbalvelden, kruising met de straat die naar de parkings van de voetbalvelden
‘jeugd’ leidt: midden in het pad zit een put waar vroeger een houten paaltje
inzat, dit aan beide kanten van de oversteekplaats. Daarnaast moet je door twee
erg diepe greppels rijden. Erg vervelend voor zowel de fiets als de bestuurder.
-
- Fietspad langs Schiervelde – stuk tussen
oversteekplaats voetbalvelden en einde fietspad aan kruispunt
Oostnieuwkerksesteenweg: erg veel opstekende wortels met als toppunt een strook
van 4-5 meter waar je als fietser een wiplash van krijgt. Betreft het rechte stuk
met zicht op de muur van een hal van expo Schiervelde, rijdend in de richting
van de Oostnieuwkerksesteenweg. Ik rij op dat stuk steevast in de grasberm,
gezien deze vlakker ligt. En aan de slijtsporen in het gras te zien, ben ik
niet de enige die dit doet. Werd reeds op 25 mei gemeld via meldpunt
fietspaden, maar geen antwoord op gekregen. Oplossing: zwevende bekistingen
onder het fietspad!
-
- Fietspad langs Oostnieuwkerksesteenweg –
kruispunt met Veldbosstraat: fietspad afgescheiden door erg hobbelige kasseistrook.
Erg storend bij het oversteken en inrijden van de Veldbosstraat.
-
- Iepersestraat: te smalle fietsstroken (amper
70cm), erg hobbelig en veel verzakkingen die zorgen voor waterplassen na regen.
Onveilige oversteekplaats thv grens met Moorslede: te weinig wegmarkeringen en
onvoldoende verlicht (op heden GEEN wegmarkeringen ten gevolge van werken
Iepersestraat in W47)
Ik weet dat ik als fietser slechts een kleine muis ben in
het mobiliteitsplan van de stad Roeselare, maar ik hoop toch dat ik met deze
brief minstens een paar ogen kan openen met betrekking tot het fietserswelzijn
in onze stad. Fietsers zijn deel van de toekomst van onze stad en dragen dag na
dag hun groene steentje bij aan een beter, schoner, gezonder, leefbaarder
Roeselare. Verzorg ons goed!
Met vriendelijke groeten,
Evelien Dejaeghere
.bmp)