Misschien moet ik er een projectje van maken. Een 'My 365' zeg maar, maar dan met schierongevallen.
Zoals vandaag dus weer. Ik wil de witte Dacia Duster 1 AJS 623 toch eens laten weten dat, wanneer je een volgeladen bakfiets in regenweer en met 15km/u rugwind 10 meter ervoor op het fietspad coupeert, je niet moet verwachten dat die bakfiets op 1 2 3 stilstaat. En dat je dan zeker niet in de gelegenheid bent om arrogant het raampje open te draaien en vragen wat er 'goedverdomme schilt mee joe' als die bakfiets dan plots met belgerinkel en piepende remmen incl witweggetrokken bestuurder, naast je portier tot stilstand komt.
Er was volgens de Dacia geen probleem, want die stond toch naast het fietspad toen de bakfiets tot stilstand kwam (laten we voor het gemak even vergeten dat ze de wielen tot halverwege het fietspad stonden en datzelfde fietspad bestaat uit de helft bedonkedonkbetonplaten en de helft 2cm-hoger-asfalt waardoor je bij plotseling uitwijken met je achterwiel tegen de asfaltrand aanstoot en gaat slippen).
Die bakfiets was toch lekker in de fout???
De vermelding 'op hol geslagen' kwam er zowaar aan te pas (tja, wat wil je met 15km/u rugwind en een fiets-met-huif van 120cm hoog, dan ga je al snel zo hard als de gemiddelde bomma met een elektrisch aangedreven tweewieler).
Er was geen discussiëren aan, de Dacia was in zijn volste recht en de bakfiets de duts, dus heb ik met het fietscharter, dat ik gisteravond ondertekende, in gedachten de Dacia nog een gezellige avond gewenst en gevraagd of die in het vervolg toch even het fietspad in de gaten wil houden.
Ben ik netjes geweest deze avond of niet?
dinsdag 29 januari 2013
maandag 28 januari 2013
Der komt schot in de zaak...
Terwijl ik mij eerder al afvroeg of fietspadmeldpuntmeldingen kunnen verjaren, kreeg ik vandaag een retourmailtje over één van mijn meldingen. (van onder naar boven te lezen voor de goede volgorde)
Hoop doet de zotten in vreugde leven :)
Hoop doet de zotten in vreugde leven :)
Geachte heer,
Jeroen Vercruysse
Betreft: uw melding van 18/05/12, slecht stuk fietspad langs De Mandel loodrecht op Expo Diksmuidsesteenweg
Dit werd opgenomen in de lijst met uit te voeren werken 2012.
Bij de opmaak planning uitvoering in 2012 was er o.a. voor dit werk geen ruimte meer.
Vandaag ben ik terplaatse geweest om de toestand te evalueren.
Deze maal wil ik u laten weten dat we het opnemen in de uitvoeringsplanning voor 2013.
Voorzichtigheidshalve zou dit ± april, mei uitgevoerd worden.
Onder voorbehoud van onvoorziene omstandigheden.
Indien de situatie ondertussen van die aard is dat ze gevaarlijk wordt dan gaan we ingrijpen.
Hopende u hiermee van dienst te zijn.
Met vriendelijke groeten
Technisch medewerker
Departement DIPOD | Dienst wegen en water
Van:
Verzonden: woensdag 23 januari 2013 14:37
Aan:
Onderwerp: FW: Fw: sneeuw fietsp.
Verzonden: woensdag 23 januari 2013 14:37
Aan:
Onderwerp: FW: Fw: sneeuw fietsp.
Hey
Zie melding hieronder over het hopbbelige fietspad op Schiervelde.
Wil jij dhr. Vercruysse iets laten weten, aub?
BTW: ik passeer er zelf regelmatig met de fiets en het is inderdaad triestig gesteld met dit gedeelte fietspad…
Merci en grtz!
Janique
Van: Vercruysse Jeroen
Verzonden: dinsdag 22 januari 2013 21:56
Aan:
CC:
Onderwerp: Re: Fw: sneeuw fietsp.
Verzonden: dinsdag 22 januari 2013 21:56
Aan:
CC:
Onderwerp: Re: Fw: sneeuw fietsp.
Beste ,
Tegen morgen heeft de natuur het probleem misschien zelf opgelost, maar kan er ook dringend gekeken worden om sneeuw te ruimen op de fietspaden langs de rijksweg? Ik rij al sinds vorige week OP de rijksweg omwille van niet berijdbare fietspaden. Deze morgen 4 medefietsers tegengekomen waarvan eentje zelfs zonder licht... Levensgevaarlijk van die persoon, maar ik heb vooralsnog geen zelfmoordneigingen. Gelukkig erg begripvolle chauffeurs op de rijksweg die netjes allemaal uitwijken naar het tweede vak en voldoende afstand laten.
Graag ook het fietspad op Schiervelde VOLLEDIG sneeuwvrij te maken, nu is er halverwege gestopt. Waarom??? Nochtans ook een druk gebruikt pad.
Daarnaast nog twee opmerkingen voor als de sneeuw weg is en de groendienst zijn groene taken weer kan aanvangen:
- Op vrijdag 5/1/13 van Dipod telefoon gekregen omtrent mijn fietspadmeldpuntmelding van 18/05/12 (zijnde overgroeide fietspaden in de Iepersestraat - kant De Ruiter). Er werd beloofd om in de week erop deze werken uit te voeren. Maandag 08/01 tot en met Vrijdag 11/01 kwam en ging en geen opgeruimd fietspad te bemerken. Tegen dan begon het ook te sneeuwen, dus was het werk voor onbepaalde tijd uitgesteld. Hopelijk niet afgesteld en komt het er eindelijk van als de sneeuw weg is??? Straks verjaart de melding nog.
- Nog een fietspadmelding van 18/05/12: fietspad Schiervelde is er hobbelig door wortels van de bomen naast het pad. Eén stukje (het stukje loodrecht op de Expohal) is zelf zo erg dat ik op de grasberm ernaast rij (en aan de sporen te zien ben ik niet de enige). Ik kreeg kort na mijn melding het bericht dat dit in het to do lijstje was opgenomen, echter geen timing gekregen. Bijna één jaar later is de situatie er niet op verbeterd. Kan je nog eens checken, want van dat korte stukje krijg je bijna een wiplash.
Bedankt.
Evelien
Tegen morgen heeft de natuur het probleem misschien zelf opgelost, maar kan er ook dringend gekeken worden om sneeuw te ruimen op de fietspaden langs de rijksweg? Ik rij al sinds vorige week OP de rijksweg omwille van niet berijdbare fietspaden. Deze morgen 4 medefietsers tegengekomen waarvan eentje zelfs zonder licht... Levensgevaarlijk van die persoon, maar ik heb vooralsnog geen zelfmoordneigingen. Gelukkig erg begripvolle chauffeurs op de rijksweg die netjes allemaal uitwijken naar het tweede vak en voldoende afstand laten.
Graag ook het fietspad op Schiervelde VOLLEDIG sneeuwvrij te maken, nu is er halverwege gestopt. Waarom??? Nochtans ook een druk gebruikt pad.
Daarnaast nog twee opmerkingen voor als de sneeuw weg is en de groendienst zijn groene taken weer kan aanvangen:
- Op vrijdag 5/1/13 van Dipod telefoon gekregen omtrent mijn fietspadmeldpuntmelding van 18/05/12 (zijnde overgroeide fietspaden in de Iepersestraat - kant De Ruiter). Er werd beloofd om in de week erop deze werken uit te voeren. Maandag 08/01 tot en met Vrijdag 11/01 kwam en ging en geen opgeruimd fietspad te bemerken. Tegen dan begon het ook te sneeuwen, dus was het werk voor onbepaalde tijd uitgesteld. Hopelijk niet afgesteld en komt het er eindelijk van als de sneeuw weg is??? Straks verjaart de melding nog.
- Nog een fietspadmelding van 18/05/12: fietspad Schiervelde is er hobbelig door wortels van de bomen naast het pad. Eén stukje (het stukje loodrecht op de Expohal) is zelf zo erg dat ik op de grasberm ernaast rij (en aan de sporen te zien ben ik niet de enige). Ik kreeg kort na mijn melding het bericht dat dit in het to do lijstje was opgenomen, echter geen timing gekregen. Bijna één jaar later is de situatie er niet op verbeterd. Kan je nog eens checken, want van dat korte stukje krijg je bijna een wiplash.
Bedankt.
Evelien
tis gebeurd!
De eigenaar van de wagen met nummerplaat 1-DOB-026 mag zich vanavond aan een klacht verwachten wegens roekeloos rijgedrag. Onnodig snel rijden en mij proberen voor te steken in een stukje van amper 50m eindigend op een blinde draai van 90°. Misschien is hij zijn leven beu, maar ik niet. Ik ben wel al dat haantjes gedrag van al die passanten in onze straat beu die zonodig 2 seconden willen uitsparen door de Brugsesteenweg te vermijden.
Pech voor de meneer dan maar, die jammergenoeg de eerste is nadat ik bij de vorige melding aan de politie mezelf heb voorgenomen bij het volgende geval een klacht in te dienen. Bij de vorige melding aan de politie kon ik helaas geen nummerplaat geven en konden ze mij enkel het advies geven dat proberen te achterhalen. Dus vanavond maar het zekere voor het onzekere genomen en mij in het midden van de straat geparkeerd en op het gemak een foto genomen. Busted!
En willen jullie dan nu allemaal de vingers in de oren steken, want er volgt nu een hele luide ARGH!
Pech voor de meneer dan maar, die jammergenoeg de eerste is nadat ik bij de vorige melding aan de politie mezelf heb voorgenomen bij het volgende geval een klacht in te dienen. Bij de vorige melding aan de politie kon ik helaas geen nummerplaat geven en konden ze mij enkel het advies geven dat proberen te achterhalen. Dus vanavond maar het zekere voor het onzekere genomen en mij in het midden van de straat geparkeerd en op het gemak een foto genomen. Busted!
En willen jullie dan nu allemaal de vingers in de oren steken, want er volgt nu een hele luide ARGH!
maandag 21 januari 2013
Trop is teveel!
Voor de derde keer in een half jaar tijd werd ik voor mijn oprit bijna aangereden door een roekeloze sluipchauffeur. Ik reed al van in de 90° bocht met mijn goed verlichte bakfiets (incl twee zonen) naar het midden van de straat toe om de fel optrekkende auto achter mij duidelijk te maken dat ik een manoeuver van plan was. Na de bocht reed ik volledig naar het midden en steek ik mijn linkerarm volledig gestrekt uit. Tenzij die chauffeur dacht dat ik aan bakfietsyoga deed, lijkt dat mij nog steeds een volkomen duidelijk signaal te zijn dat ik naar links wilde afdraaien.
Ondertussen rijdt de auto reeds volledig op het linkervak. Tijdens het afdraaien naar links net voor mijn oprit, scheurt de auto nog snelsnel ertussendoor, ook al moet hij daarvoor tot een halve meter op het voetpad rijden. Ik heb hem op mms na niet geraakt.
Maar trop is teveel en de volgende die een dergelijk trucje denkt uit te halen, heeft pech. Want ik rijd er gewoonweg tegen. Dan moeten de verzekeringen het maar uitvechten, maar IK BEN HET BEU.
Een telefoontje aan de politie leverde niet veel op.
'Tja madammeke, overál in Roeselare is er veel verkeer'
'Jamaar, die reed mij wel bijna van mijne fiets hé'
'Ahja, u spreekt van roekeloos rijgedrag, maar gezien je geen nummerplaat hebt, zullen we niets kunnen doen'
Tja, misschien een beetje sensibilisatie? Misschien snelheidsremmende maatregelen?
Ik heb voor de wiskundigen onder jullie nog een vraagstukje.
Een fiets van 1m80 lang en een auto van 2m50 lang rijden achter elkaar een straat in aan 20km/u. Er is een halve meter afstand tussen de auto en de fiets. De straat is 50m lang. Hoe snel moet de auto rijden om de fietser voor het einde van de straat te kunnen inhalen?
Gezien mijn colère na het telefoontje aan de politie nog niet bekoeld was, volgde nog deze brief aan de burgemeester en een melding op het e-loket van politiezone RIHO... Voorlopig beide onbeantwoord.
Beste Mr. Martens,
Ik stuurde zopas onderstaande melding naar de politie omdat ik deze avond reeds voor de derde maal bijna omvergereden ben voor mijn eigen huis. Het is te erg voor woorden hoe sommige chauffeurs zich gedragen in onze straat. Het Prinsenhof is een echte sluipstraat geworden voor chauffeurs die enkele seconden tijd willen winnen door het kruispunt Brugsesteenweg - Noordlaan te vermijden. Ik ben niet zo racuneus om bij het eerste het beste incident klacht neer te leggen, maar trop is teveel. De volgende maal (en ik ben er zeker van dat die komt) leg ik vast en zeker klacht neer tegen de roekeloze chauffeur. Het moet echt gedaan zijn met dergelijke praktijken in een straat waar zoveel jonge gezinnen met kleine kinderen wonen. Ik durf mijn kinderen al niet meer alleen naar buiten gaan uit vrees dat ze omvergereden worden, dat is toch jammerlijk.
Ik lees overigens vandaag in de krant over de nieuwe autoloze situatie aan het station. Er staat ook bij vermeld dat er maatregelen getroffen zullen worden om te vermijden dat Krottegem een sluipweg wordt. Kan u dit alstublieft ook doorvoeren voor onze wijk? Het simpelweg afsluiten van de Leopoldlaan thv inrit Prinsenhof zou al een verbetering zijn (geen autos meer die links afdraaien in Prinsenhof richting Godshuislaan). Een vernauwing van de weg thv het rondpunt zou kunnen vermijden dat autos komende van de Godshuislaan het Prinsenhof inrijden en de doorsteek naar de Leopoldlaan maken. Ik weet van de infovergadering omtrent de werken voor de tunnel onder de spoorweg dat alvast mijn eerste suggestie (afsluit inrit Prinsenhof thv Leopoldlaan) zowiezo werkelijkheid wordt binnen x aantal maanden. Waarom niet vervroegd invoeren? Kunnen er ook misschien speelstraatborden geplaatst worden? Ik weet niet of die nog bestaan, maar die staan aan de ingang van mijn ouderlijke wijk in Zwevegem. Ik denk dat dat bord F12A is.
Ik dank u alvast voor de aandacht die u aan deze situatie wilt besteden en ik hoop op een spoedige verbetering.
Ik wil met deze melding de verkeerssituatie in het Prinsenhof nogmaals aanklagen. Eerder zond ik al een paar emails naar de wijkagent, doch enkel antwoord gekregen op de eerste melding.
Vanavond ben ik voor de derde keer sinds vorige zomer bijna omvergereden door een roekeloze chauffeur. Ik reed met mijn bakfiets met mijn twee zoontjes het deel Prinsenhof in waar mijn huis gelegen is, begaf me reeds naar het midden van de straat, stak mijn arm duidelijk uit naar links en toch stak een grijze audi mij nog voor ter hoogte van mijn oprit en terwijl ik al overduidelijk naar links aan het afdraaien was. Ik heb hem op milimeters na niet geraakt. De audi diende voor dit maneuver uit te wijken naar de naast de weg gelegen parking en oprit van mijn huis. Met de huidige winterse toestand nog een geluk dat hij niet uitgegleden is en tegen mijn wagen gebotst is. Helaas was ik niet in de mogelijkheid de nummerplaat te noteren. Het was donker in de straat en ik was te fel geschrokken om goed te kunnen kijken. Vorige zomer deed zich al een gelijkaardige situatie voor waarbij ik wel de nummerplaat heb kunnen noteren. Het ging toen om een rode wagen met nummerplaat 1-DSJ-128. Eerder deze week reed ik wederom met mijn bakfiets in onze straat, deze keer ter hoogte van het rondpunt aan de momument Koning Boudewijn. Achter mij twee jongeren die zich erg aggresief gedroegen (erg luid gas geven, op cms na achter mij rijden, scheldwoorden roepen) omdat ik door de winterse toestand gedwongen was om in het midden van de straat te rijden (er is slechts 1 autospoor vrij op het rondpunt, de rest van het nochtans brede rijvak is door de sneeuw onberijdbaar voor fietsers). Dit zijn slechts 3 voorvallen, maar dergelijke feiten zijn bijna dagelijkse kost. Van 'eenvoudige' verkeersaggressie zoals de middelvinger opsteken, een scheldwoord hier en daar, tot ronduit roekeloos en opgefokt rijgedrag van 'sluipchauffeurs' die hun 4 seconden winst de lucht zien ingaan omdat ze moeten remmen voor een fiets. Het is een feit dat er sinds de diverse werken in Roeselare en het instellen van de 'vlotste' route enorm veel verkeer gekomen is in het Prinsenhof. Chauffeurs proberen luttele seconden te winnen door de verkeerslichten in de Brugsesteenweg te ontwijken door via onze wijk te rijden. In de spitsuren staat er zelfs file in het Prinsenhof.
Zoals gezegd is dit alles al gemeld aan onze wijkagent Dhr Bouteca. Hij meldde me dat er acties ondernomen werden en dat er zelfs bekeuringen uitgeschreven werden. En inderdaad, in de periode oktober-november was er beterschap zichtbaar. Echter de laatste maand gaat het weer van kwaad naar erger.
Mag ik dan ook nogmaals met aandrang vragen om dringend maatregelen te nemen om het verkeer te minderen in onze straat? Of indien dat niet mogelijk is, om dan minstens nogmaals duidelijke signalen te geven aan het doorgaand verkeer dat men door een wijk passeert en dat die geen racebaan is?
Bedankt.
Met vriendelijke groeten,
Evelien Dejaeghere
Ondertussen rijdt de auto reeds volledig op het linkervak. Tijdens het afdraaien naar links net voor mijn oprit, scheurt de auto nog snelsnel ertussendoor, ook al moet hij daarvoor tot een halve meter op het voetpad rijden. Ik heb hem op mms na niet geraakt.
Maar trop is teveel en de volgende die een dergelijk trucje denkt uit te halen, heeft pech. Want ik rijd er gewoonweg tegen. Dan moeten de verzekeringen het maar uitvechten, maar IK BEN HET BEU.
Een telefoontje aan de politie leverde niet veel op.
'Tja madammeke, overál in Roeselare is er veel verkeer'
'Jamaar, die reed mij wel bijna van mijne fiets hé'
'Ahja, u spreekt van roekeloos rijgedrag, maar gezien je geen nummerplaat hebt, zullen we niets kunnen doen'
Tja, misschien een beetje sensibilisatie? Misschien snelheidsremmende maatregelen?
Ik heb voor de wiskundigen onder jullie nog een vraagstukje.
Een fiets van 1m80 lang en een auto van 2m50 lang rijden achter elkaar een straat in aan 20km/u. Er is een halve meter afstand tussen de auto en de fiets. De straat is 50m lang. Hoe snel moet de auto rijden om de fietser voor het einde van de straat te kunnen inhalen?
Gezien mijn colère na het telefoontje aan de politie nog niet bekoeld was, volgde nog deze brief aan de burgemeester en een melding op het e-loket van politiezone RIHO... Voorlopig beide onbeantwoord.
Beste Mr. Martens,
Ik stuurde zopas onderstaande melding naar de politie omdat ik deze avond reeds voor de derde maal bijna omvergereden ben voor mijn eigen huis. Het is te erg voor woorden hoe sommige chauffeurs zich gedragen in onze straat. Het Prinsenhof is een echte sluipstraat geworden voor chauffeurs die enkele seconden tijd willen winnen door het kruispunt Brugsesteenweg - Noordlaan te vermijden. Ik ben niet zo racuneus om bij het eerste het beste incident klacht neer te leggen, maar trop is teveel. De volgende maal (en ik ben er zeker van dat die komt) leg ik vast en zeker klacht neer tegen de roekeloze chauffeur. Het moet echt gedaan zijn met dergelijke praktijken in een straat waar zoveel jonge gezinnen met kleine kinderen wonen. Ik durf mijn kinderen al niet meer alleen naar buiten gaan uit vrees dat ze omvergereden worden, dat is toch jammerlijk.
Ik lees overigens vandaag in de krant over de nieuwe autoloze situatie aan het station. Er staat ook bij vermeld dat er maatregelen getroffen zullen worden om te vermijden dat Krottegem een sluipweg wordt. Kan u dit alstublieft ook doorvoeren voor onze wijk? Het simpelweg afsluiten van de Leopoldlaan thv inrit Prinsenhof zou al een verbetering zijn (geen autos meer die links afdraaien in Prinsenhof richting Godshuislaan). Een vernauwing van de weg thv het rondpunt zou kunnen vermijden dat autos komende van de Godshuislaan het Prinsenhof inrijden en de doorsteek naar de Leopoldlaan maken. Ik weet van de infovergadering omtrent de werken voor de tunnel onder de spoorweg dat alvast mijn eerste suggestie (afsluit inrit Prinsenhof thv Leopoldlaan) zowiezo werkelijkheid wordt binnen x aantal maanden. Waarom niet vervroegd invoeren? Kunnen er ook misschien speelstraatborden geplaatst worden? Ik weet niet of die nog bestaan, maar die staan aan de ingang van mijn ouderlijke wijk in Zwevegem. Ik denk dat dat bord F12A is.
Ik dank u alvast voor de aandacht die u aan deze situatie wilt besteden en ik hoop op een spoedige verbetering.
Ik wil met deze melding de verkeerssituatie in het Prinsenhof nogmaals aanklagen. Eerder zond ik al een paar emails naar de wijkagent, doch enkel antwoord gekregen op de eerste melding.
Vanavond ben ik voor de derde keer sinds vorige zomer bijna omvergereden door een roekeloze chauffeur. Ik reed met mijn bakfiets met mijn twee zoontjes het deel Prinsenhof in waar mijn huis gelegen is, begaf me reeds naar het midden van de straat, stak mijn arm duidelijk uit naar links en toch stak een grijze audi mij nog voor ter hoogte van mijn oprit en terwijl ik al overduidelijk naar links aan het afdraaien was. Ik heb hem op milimeters na niet geraakt. De audi diende voor dit maneuver uit te wijken naar de naast de weg gelegen parking en oprit van mijn huis. Met de huidige winterse toestand nog een geluk dat hij niet uitgegleden is en tegen mijn wagen gebotst is. Helaas was ik niet in de mogelijkheid de nummerplaat te noteren. Het was donker in de straat en ik was te fel geschrokken om goed te kunnen kijken. Vorige zomer deed zich al een gelijkaardige situatie voor waarbij ik wel de nummerplaat heb kunnen noteren. Het ging toen om een rode wagen met nummerplaat 1-DSJ-128. Eerder deze week reed ik wederom met mijn bakfiets in onze straat, deze keer ter hoogte van het rondpunt aan de momument Koning Boudewijn. Achter mij twee jongeren die zich erg aggresief gedroegen (erg luid gas geven, op cms na achter mij rijden, scheldwoorden roepen) omdat ik door de winterse toestand gedwongen was om in het midden van de straat te rijden (er is slechts 1 autospoor vrij op het rondpunt, de rest van het nochtans brede rijvak is door de sneeuw onberijdbaar voor fietsers). Dit zijn slechts 3 voorvallen, maar dergelijke feiten zijn bijna dagelijkse kost. Van 'eenvoudige' verkeersaggressie zoals de middelvinger opsteken, een scheldwoord hier en daar, tot ronduit roekeloos en opgefokt rijgedrag van 'sluipchauffeurs' die hun 4 seconden winst de lucht zien ingaan omdat ze moeten remmen voor een fiets. Het is een feit dat er sinds de diverse werken in Roeselare en het instellen van de 'vlotste' route enorm veel verkeer gekomen is in het Prinsenhof. Chauffeurs proberen luttele seconden te winnen door de verkeerslichten in de Brugsesteenweg te ontwijken door via onze wijk te rijden. In de spitsuren staat er zelfs file in het Prinsenhof.
Zoals gezegd is dit alles al gemeld aan onze wijkagent Dhr Bouteca. Hij meldde me dat er acties ondernomen werden en dat er zelfs bekeuringen uitgeschreven werden. En inderdaad, in de periode oktober-november was er beterschap zichtbaar. Echter de laatste maand gaat het weer van kwaad naar erger.
Mag ik dan ook nogmaals met aandrang vragen om dringend maatregelen te nemen om het verkeer te minderen in onze straat? Of indien dat niet mogelijk is, om dan minstens nogmaals duidelijke signalen te geven aan het doorgaand verkeer dat men door een wijk passeert en dat die geen racebaan is?
Bedankt.
Met vriendelijke groeten,
Evelien Dejaeghere
donderdag 17 januari 2013
woensdag 16 januari 2013
The not so time of my life...
Hoe heerlijk de dag gisteren eindigde, hoe vreselijk vervelend hij vanmorgen begon.
Twas rond een uur of 8 toen ik eindelijk klaar was om te vertrekken. Uitzonderlijk laat, maar ik had de kindjes nog naar school gevoerd en ook nog even 5 minuten tijd voor mezelf uitgetrokken.
Ik trek de poort dicht, sluit ze af en gooi de sleutel in de bus. Ik installeer me op de fiets en zet aan.
10 meter verder wordt het me duidelijk dat er iets aan mijn fiets mankeert... mijn versnellingsapparaat is bevroren. Ik kan van links naar rechts schakelen alsof het niets is, maar de derailleur geeft geen kik.
Terug naar huis dus. Bij het zoeken naar de huissleutel in mijn tas, ontdek ik dat ik mezelf heb buitengesloten.
SHIT!
Gelukkig is de buurvrouw thuis en ik kan een magneetje van haar lenen om te proberen de sleutel uit de bus te vissen. Na 10 minuten en 1248 pogingen geef ik het op.
Terug naar de buurvrouw met de vraag om een haardroger en een beetje electriciteit. Die haardroger had ik eergisteren ook al eens nuttig kunnen inzetten voor hetzelfde probleem. Ik had het dus eigenlijk wel kunnen denken. Maar omdat gisteren zo goed ging, was dat alweer wat verder weggezakt in mijn geheugen.
Poging één mislukt. Poging twee loopt fout achter 30m en poging 3 al na 2 meter.
Ik geef het op en besluit naar de fietsenmaker te peddelen. In kleinste versnelling dan maar, er is geen andere optie. Ik word bijna duizelig als ik naar mijn roterende benen kijk en ik haal een schamele 14km/u.
De fietsenmaker is gelukkig al open en hij kan meteen aan de slag. 10 minuten later is de klus geklaard en met 11 euro lichter ben ik weer op weg.
Ondertussen is ook mijn GSM volledig plat gevallen. Dat kon er ook nog even bij. Op het werk weten ze wel dat ik later zal zijn, maar met mijn tussenstop in de fietsenzaak, zal ik nog later zijn dan ze verwachten. En ik kan niemand verwittigen! Ze zullen ongerust zijn, mijn lieve collega's kennende.
Onderweg wordt de miserie van de ochtend al snel vergeten. De rit naar Passendale is gewoonweg PRACHTIG. Ondanks de barkoude -11°C op mijn kilometerteller, straalt er een heerlijk winterzonnetje die alle natuurschoon in een fonkelend laagje zet. Er zitten precies duizenden diamanten in de besneeuwde graskant en de rijmlaag rond de kale haag op de Roeselaarsestraat schittert als geenander. Ik geniet van het zonnetje op mijn gezicht, van de omgeving, van de kalmte op de weg.
En gelukkig maar dat het kalm is, want de fietspaden in Roeselare zijn nog steeds niet vrij. En door de vrieskou is de korrelige sneeuw van gisteren in één grote ijspiste veranderd. Ik fiets met gevaar voor eigen leven op de rijksweg. Gelukkig zijn alle chauffeurs nog steeds erg begripvol en rijden ze allemaal in een nette, grote boog om me heen. Voor één keertje sta ik in de file aan de rode lichten :)
Halverwege stop ik ook nog even om mijn regenbroek aan te trekken. De koude wind is onverbiddelijk hard en de onderkant van mijn dijen is zo koud geworden dat het aanvoelt als een brandwonde. Mijn plastiek regenbroek biedt een beetje soelaas en tegen dat ik om 10u in Passendale aankom, heeft het brandend gevoel plaats geruimd voor een verlichtende tinteling en zijn het enkel nog mijn tenen die bangelijk koud hebben.
Omdat het ondanks het vele ochtendlijke leed zo een heerlijk tochtje was, vraag ik meteen een halve dag verlof aan. Dus ben ik om 14u30 alweer riebedebie om op mijn dooie gemakje naar huis te peddelen.
Ik stop toch nog even aan de fietsenmaker, want ik kan de twee lichtste versnellingen niet nemen. Er is op mijn korte rit al wat rek op de kabel gekomen, dus wordt die weer afgesteld en ik kan zo weer op weg. Ik hoef de fietsenmaker niets behalve een bedankt, wat een service!
Op mijn terugweg stop ik nog even aan het begin van de stroroute langs de Roeselaarsestraat. Ik had het 's morgens al opgemerkt, maar de drie aluminium beschermpaaltjes om de (toekomstige) oversteekplaats te markeren liggen om. Gewoon platgereden. Er liggen heel wat brokstukken op de weg en als ik stop om een foto te nemen zie ik ook een nummerplaat liggen. Vreemd vond ik, dus toen ik thuiskwam deze avond heb ik toch even een telefoontje gepleegd naar de politie. Daar wisten ze nog van niets! Vluchtmisdrijf dus.
Overigens een erg vreemd telefoontje, want zegt de agent bij het horen van mijn naam en adres:
"Ha, tis gij die rijdt met die raket zeker? Zijde veranderd van velo?"
Haha, ik ken die man niet eens, maar hij mij blijkbaar wel :)
Tot zover mijn burgerplicht voor deze week.
Twas rond een uur of 8 toen ik eindelijk klaar was om te vertrekken. Uitzonderlijk laat, maar ik had de kindjes nog naar school gevoerd en ook nog even 5 minuten tijd voor mezelf uitgetrokken.
Ik trek de poort dicht, sluit ze af en gooi de sleutel in de bus. Ik installeer me op de fiets en zet aan.
10 meter verder wordt het me duidelijk dat er iets aan mijn fiets mankeert... mijn versnellingsapparaat is bevroren. Ik kan van links naar rechts schakelen alsof het niets is, maar de derailleur geeft geen kik.
Terug naar huis dus. Bij het zoeken naar de huissleutel in mijn tas, ontdek ik dat ik mezelf heb buitengesloten.
SHIT!
Gelukkig is de buurvrouw thuis en ik kan een magneetje van haar lenen om te proberen de sleutel uit de bus te vissen. Na 10 minuten en 1248 pogingen geef ik het op.
Terug naar de buurvrouw met de vraag om een haardroger en een beetje electriciteit. Die haardroger had ik eergisteren ook al eens nuttig kunnen inzetten voor hetzelfde probleem. Ik had het dus eigenlijk wel kunnen denken. Maar omdat gisteren zo goed ging, was dat alweer wat verder weggezakt in mijn geheugen.
Poging één mislukt. Poging twee loopt fout achter 30m en poging 3 al na 2 meter.
Ik geef het op en besluit naar de fietsenmaker te peddelen. In kleinste versnelling dan maar, er is geen andere optie. Ik word bijna duizelig als ik naar mijn roterende benen kijk en ik haal een schamele 14km/u.
De fietsenmaker is gelukkig al open en hij kan meteen aan de slag. 10 minuten later is de klus geklaard en met 11 euro lichter ben ik weer op weg.
Ondertussen is ook mijn GSM volledig plat gevallen. Dat kon er ook nog even bij. Op het werk weten ze wel dat ik later zal zijn, maar met mijn tussenstop in de fietsenzaak, zal ik nog later zijn dan ze verwachten. En ik kan niemand verwittigen! Ze zullen ongerust zijn, mijn lieve collega's kennende.
Onderweg wordt de miserie van de ochtend al snel vergeten. De rit naar Passendale is gewoonweg PRACHTIG. Ondanks de barkoude -11°C op mijn kilometerteller, straalt er een heerlijk winterzonnetje die alle natuurschoon in een fonkelend laagje zet. Er zitten precies duizenden diamanten in de besneeuwde graskant en de rijmlaag rond de kale haag op de Roeselaarsestraat schittert als geenander. Ik geniet van het zonnetje op mijn gezicht, van de omgeving, van de kalmte op de weg.
En gelukkig maar dat het kalm is, want de fietspaden in Roeselare zijn nog steeds niet vrij. En door de vrieskou is de korrelige sneeuw van gisteren in één grote ijspiste veranderd. Ik fiets met gevaar voor eigen leven op de rijksweg. Gelukkig zijn alle chauffeurs nog steeds erg begripvol en rijden ze allemaal in een nette, grote boog om me heen. Voor één keertje sta ik in de file aan de rode lichten :)
Halverwege stop ik ook nog even om mijn regenbroek aan te trekken. De koude wind is onverbiddelijk hard en de onderkant van mijn dijen is zo koud geworden dat het aanvoelt als een brandwonde. Mijn plastiek regenbroek biedt een beetje soelaas en tegen dat ik om 10u in Passendale aankom, heeft het brandend gevoel plaats geruimd voor een verlichtende tinteling en zijn het enkel nog mijn tenen die bangelijk koud hebben.
Omdat het ondanks het vele ochtendlijke leed zo een heerlijk tochtje was, vraag ik meteen een halve dag verlof aan. Dus ben ik om 14u30 alweer riebedebie om op mijn dooie gemakje naar huis te peddelen.
Ik stop toch nog even aan de fietsenmaker, want ik kan de twee lichtste versnellingen niet nemen. Er is op mijn korte rit al wat rek op de kabel gekomen, dus wordt die weer afgesteld en ik kan zo weer op weg. Ik hoef de fietsenmaker niets behalve een bedankt, wat een service!
Op mijn terugweg stop ik nog even aan het begin van de stroroute langs de Roeselaarsestraat. Ik had het 's morgens al opgemerkt, maar de drie aluminium beschermpaaltjes om de (toekomstige) oversteekplaats te markeren liggen om. Gewoon platgereden. Er liggen heel wat brokstukken op de weg en als ik stop om een foto te nemen zie ik ook een nummerplaat liggen. Vreemd vond ik, dus toen ik thuiskwam deze avond heb ik toch even een telefoontje gepleegd naar de politie. Daar wisten ze nog van niets! Vluchtmisdrijf dus.
Overigens een erg vreemd telefoontje, want zegt de agent bij het horen van mijn naam en adres:
"Ha, tis gij die rijdt met die raket zeker? Zijde veranderd van velo?"
Haha, ik ken die man niet eens, maar hij mij blijkbaar wel :)
Tot zover mijn burgerplicht voor deze week.
Netjes geruimd fietspad in Moorslede
Standaard fietspadsituatie in Roeselare, hier de Oostnieuwkerksesteenweg
Hoewel ze blijkbaar toch de middelen hebben om het te doen maar tegelijkertijd de zin om het af te werken missen... Dit is begin van het mooie fietspad langsheen Schiervelde Expo (even de hobbels en bobbels van de wortels vergetende), eerste deel langs de rijksweg ligt er beroerd bij...
En dit is hetzelfde fietspad 100m verder? Waarom halverwege stoppen met ruimen?
En ziehier de omvergereden paaltjes. Erg stevig zijn ze er nu wel niet meer uit. Nog een geluk dat er geen fietsers bij betrokken zijn.
dinsdag 15 januari 2013
Time of our lifes!!
Woohooooo! Dat was het overheersende gevoel tijdens onze ritten vandaag. Zowel Jeroen als ikzelf kwamen vanavond fonkelend thuis en nee, dat was niet door het aanvriezende ijswater :)
Door de sneeuw fietsen geeft je zo een machtig gevoel. We did it again! was ons gevoel bij aankomst op het werk en thuis. Voor één keertje is de fiets koning op de weg. Want tja, wat doe je als het fietspad onberijdbaar is door de sneeuw? Dan rijdt je toch gewoon even op de weg. In ons geval de N36 oftewel rijksweg. Normaalgezien een +90 weg, vandaag een ongeveer50 weg, met veel respect, begrip en voorzichtigheid voor de fietsers die erop reden.
Nouja, er zijn altijd wel uitzonderingen. Zoals het oudere koppeltje die mij de weg afsneed in een afdaling. Of de snotneuzen met hun johnnycar die ostentatief luidruchtig gas aan het geven waren toen ik met mijn bakfiets incl kids in het midden van een éénvaksweg reed om uitschuivers in de smurrie aan de zijkanten te vermijden. Ze hadden nog het lef om het raampje open te draaien en 'ewel, wuk scheelt der de wuf?' te roepen om daarna al wegvlammend loeihard te moeten remmen voor een overstekend jong koppeltje met kind op slee. Mijn hart stond even stil en ik geloof met het mijne nog drie andere ook...
En ja, we zijn allebei op onze drie wielen gebleven. Jeroen was zijn uitschuiver van gisteravond nog niet licht vergeten en dus... Wat zegt u? Zei ik dat Jeroen een uitschuiver heeft gemaakt? KLOPT als een bus :) Gelukkig zonder al te veel erg. Twas in de sneeuwstorm gisteravond rond een uur of 20. In de mandellaan is hij tegen lage snelheid omgekieperd. Gewoon, boem op zijn zij. Tijdens het remmen had hij wel per ongeluk ook ontzettend hard op zijn toeter gedrukt zodat er in no time een aantal mensen rond hem stonden om te vragen of alles wel ok was :) Jeroen een blauwe plek op de schouder en de Quest kwam er met de schrik vanaf.
Ons plan om zo weinig mogelijk de auto te gebruiken heeft in ieder geval een volhardende start genomen!
Door de sneeuw fietsen geeft je zo een machtig gevoel. We did it again! was ons gevoel bij aankomst op het werk en thuis. Voor één keertje is de fiets koning op de weg. Want tja, wat doe je als het fietspad onberijdbaar is door de sneeuw? Dan rijdt je toch gewoon even op de weg. In ons geval de N36 oftewel rijksweg. Normaalgezien een +90 weg, vandaag een ongeveer50 weg, met veel respect, begrip en voorzichtigheid voor de fietsers die erop reden.
Nouja, er zijn altijd wel uitzonderingen. Zoals het oudere koppeltje die mij de weg afsneed in een afdaling. Of de snotneuzen met hun johnnycar die ostentatief luidruchtig gas aan het geven waren toen ik met mijn bakfiets incl kids in het midden van een éénvaksweg reed om uitschuivers in de smurrie aan de zijkanten te vermijden. Ze hadden nog het lef om het raampje open te draaien en 'ewel, wuk scheelt der de wuf?' te roepen om daarna al wegvlammend loeihard te moeten remmen voor een overstekend jong koppeltje met kind op slee. Mijn hart stond even stil en ik geloof met het mijne nog drie andere ook...
En ja, we zijn allebei op onze drie wielen gebleven. Jeroen was zijn uitschuiver van gisteravond nog niet licht vergeten en dus... Wat zegt u? Zei ik dat Jeroen een uitschuiver heeft gemaakt? KLOPT als een bus :) Gelukkig zonder al te veel erg. Twas in de sneeuwstorm gisteravond rond een uur of 20. In de mandellaan is hij tegen lage snelheid omgekieperd. Gewoon, boem op zijn zij. Tijdens het remmen had hij wel per ongeluk ook ontzettend hard op zijn toeter gedrukt zodat er in no time een aantal mensen rond hem stonden om te vragen of alles wel ok was :) Jeroen een blauwe plek op de schouder en de Quest kwam er met de schrik vanaf.
Ons plan om zo weinig mogelijk de auto te gebruiken heeft in ieder geval een volhardende start genomen!
Thumbs up for...
Moorslede!!!!
Overduidelijk het werk van een sneeuwruimer :)
and meanwhile in Roeselare...
maandag 14 januari 2013
Kunnen fietspadmeldpuntmeldingen verjaren???
Op 18/05/2012 zond ik twee meldingen via meldpuntfietspaden.be door omtrent de staat van het fietspad in de Iepersestraat, kant Moorslede. Ik meldde er ondermeer de zeer slechte staat van het fietspad, maar ook het feit dat de helft van het smalle paadje overgroeid is door de weelderige groene berm. Geen slecht woord over groene bermen, maar ze moeten soms wel eens wat ingeperkt worden.
Moorslede deed vorig jaar in september al eens een opkuisbeurt van het fietspad langsheen de Roeselaarsestraat, wat resulteerde in 40cm meer fietspad. Helaas, pindakaas, stopten de werkers natuurlijk aan de grens met Roeselare, netjes zoals het een stadsdienst betaamd. Het Roeselaarse stuk fietspad bleef dus overwoekerd....
Tot ik twee weken geleden plots een telefoontje kreeg van Dipod in Roeselare. Dat is de dienst die zich onder meer met wegeninfrastructuur en groenwerken bezig houdt. Of het misschien ik was die een melding gemaakt had van teveel groen op het fietspad en of ik misschien nog eens kon verduidelijken waar dat was. En dat ze dit in de loop van de week erop zouden aanpakken (vorige week dus). Geduldig als ik ben, keek ik elke dag reikhalzend uit naar een mooi, breed fietspad.
Helaas pindakaas. Maandag werd dinsdag. Dinsdag werd woensdag. Woensdag werd donderdag. En donderdag werd vrijdag. Geen groendienst te bespeuren...
En met het sneeuwlaagje nu moet ik er ook niet al te veel op hopen zeker???
Haast haast je Dipod Roeselare, anders wordt mijn melding geseponeerd (of is dat al het geval???)
Moorslede deed vorig jaar in september al eens een opkuisbeurt van het fietspad langsheen de Roeselaarsestraat, wat resulteerde in 40cm meer fietspad. Helaas, pindakaas, stopten de werkers natuurlijk aan de grens met Roeselare, netjes zoals het een stadsdienst betaamd. Het Roeselaarse stuk fietspad bleef dus overwoekerd....
Tot ik twee weken geleden plots een telefoontje kreeg van Dipod in Roeselare. Dat is de dienst die zich onder meer met wegeninfrastructuur en groenwerken bezig houdt. Of het misschien ik was die een melding gemaakt had van teveel groen op het fietspad en of ik misschien nog eens kon verduidelijken waar dat was. En dat ze dit in de loop van de week erop zouden aanpakken (vorige week dus). Geduldig als ik ben, keek ik elke dag reikhalzend uit naar een mooi, breed fietspad.
Helaas pindakaas. Maandag werd dinsdag. Dinsdag werd woensdag. Woensdag werd donderdag. En donderdag werd vrijdag. Geen groendienst te bespeuren...
En met het sneeuwlaagje nu moet ik er ook niet al te veel op hopen zeker???
Haast haast je Dipod Roeselare, anders wordt mijn melding geseponeerd (of is dat al het geval???)
Tomorrow, tomorrow, I love ya tomorrow!
The snow'll fall out
Tomorrow
Bet your bottom dollar
That tomorrow
There'll be snow!
Just thinking about
Tomorrow
Strap the skis below my bike
and put a helmet on
'Til I'm tucked in safely
When I'm stuck a day,
That's gray,
And snowy,
I jsut stick out my chin
And Grin,
And say,
Oh!
The snow'll fall out
Tomorrow
So ya gotta hang on
'Til tomorrow
Come what may
Tomorrow! Tomorrow!
I love ya Tomorrow!
You're always
A day
Away!
donderdag 10 januari 2013
donderdag 3 januari 2013
battlescar galactica
* Niet voor de gevoelige lezer *
Bij het besturen van mijn intergalactisch ei heb ik zowaar al averij opgelopen. Neenee, niet aan de quest, wel aan mijn schouders en dijbeen.
De uitstaptechniek dient nog verbeterd te worden, zoniet wordt mijn rechterdijbeen herschapen in een zebramotiefje. Bij het uitstappen blijf ik blijkbaar ergens met mijn dij haperen waardoor er knoerten van blauwe plekken ontstaan. Ik heb er nu al drie netjes op een rij. De bult die je rechts van de strepen ziet, op de zijkant van mijn dij is trouwens nog het restantje blauwe plek van in april ...
Daarnaast ben ik ondertussen al gekend om mijn 'gebobbel' op de ligfiets. Ik kan mijn bovenlijf maar niet stilhouden, ik blijf steevast hobbelen tijdens het trappen. In de Quest wordt dat gebobbel helaas wel pijnlijk, want ik duw telkens met mijn schouders tegen de rand van het 'man-gat'. Zodoende heb ik twee mooi paars-blauw-bruin gekleurde schouders. De pijnlijke manier om het hobbelen af te leren of heeft iemand minder pijnlijke tips?
woensdag 2 januari 2013
ei, is dat ei van jou?
Tiens tiens. Geen ene werknemer van Passendale die er vandaag ook maar aan twijfelde wie er met een velomobiel naar het werk was gekomen. Hoe zou dat toch komen???
Pros van de dag:
- ZALIG fietsen
- twee vriendelijke meneren
Cons van de dag:
- teretakkekutketting!
- gadverdamse teretakkekutketting!
De maiden voyage met de Quest was natuurlijk voor Jeroen voorbehouden, maar vandaag mocht ik er voor het eerst mijn ritje naar Passendale mee maken. Ik kon er gisteren nauwelijks van slapen. Beetje nerveus over hoe het zou lopen, want mijn eerste rit met de M5 afgelopen april liep niet zo goed af :s Eén voordeel natuurlijk, met een driewieler val je niet om (of je moet al vreemde dingen in bochten) en ik heb ondertussen natuurlijk al heel wat meer ligervaring dan op die bewuste dag. De eerste schram in de Quest moet Jeroen er maar in maken, ik wil het niet op mijn geweten hebben.
Ik heb er een rustig fietstochtje van gemaakt en heb nauwelijks sneller gereden dan voorheen, maar ik wilde geen zotte dingen tegenkomen. Het is toch een beetje wennen, ondanks dat het een ligfiets is en blijft. Ik heb ook mijn gewone weg genomen deze morgen om te zien of ik overal kon passeren en draaien. Enkel aan de lichten van de Diksmuidsesteenweg heb ik even moeten 'Flinstonen' om de bocht vanuit het fietspad langs Schiervelde naar het fietspad langs Rijksweg te kunnen nemen. Maar het betreft een bocht van meer dan 90 graden, dus zo vreemd is dat nu ook weer niet. Normaal vlam ik daar het gras over met mijn Kettwiesel, maar de Quest was zo lief voor mij dat ik het niet aandurfde (en ik denk dat Jeroen ook een serieuse crise zou gekregen hebben).
Tot aan de Passendalestraat ging het goed, tot ik daar omlaag diende te schakelen (de straat gaat een beetje straf omhoog) en ik daarna de ketting van tandwiel naar tandwiel hoorde springen zonder dat ik schakelde. Een paar trappen verder was het zover: de ketting eraf... Een telefoontje naar Jeroen leverde niet veel op. Bij velomobiel was veel uitgelegd, maar niet hoe je een afgevallen ketting makkelijk weer oplegd... Geluk bij een ongeluk was de ketting van het voorste tandwiel gevallen en lag ie er zo weer op. Voorzichtig schakelen en voorzichtig trappen en ik was zo weer op weg. Na de inspanning volgt de ontspanning natuurlijk... De Statiestraat gaat een beetje straf omlaag en dus zag ik mijn kans schoon om eens rustig door te trappen. Met een knappe 54,3 km/u was ik zo beneden :)
Daarna was het de hele dag door 'ei, is dat ei van jou?', 'zijde gij met diene carbon fiets?', 'zit der daar een moteurke in?', 'moede daar in zitten? ik dacht dat je derop moest zitten!'.
Op de terugweg 's avonds ondervind ik meteen wat andere velomobilisten bedoelen met: velomobielen doet fietsen. Ik heb helemaal geen zin om recht naar huis te rijden en dus neem ik de lange weg naar huis. Op het fietspad langs de Roeselaarsestraat heb ik wind in de rug en kan ik heerlijk doortrappen. Daarna rij ik de Iepersestraat helemaal door tot aan de rijksweg en rij die dan helemaal door tot aan de Brugsesteenweg om via Mammoet naar huis te gaan. Twee lekker lange stukken waarop ik opnieuw voluit kan gaan. De regen doet zelfs deugd, want een velomobiel is warm! Ik had deze avond al mijn thermische vest achterwege gelaten en eigenlijk mocht mijn fietsbroek best kort zijn.
Alleen loopt het ter hoogte van Schiervelde opnieuw mis. Na een kleine vertraging om het kruispunt over te steken, valt de ketting opnieuw af tijdens het schakelen en optrekken. Ik doe blijkbaar iets verkeerds. Alleen krijg ik de ketting er niet zo makkelijk blindelings weer op als deze morgen en moet de Quest op zijn zij om het zaakje te kunnen bekijken. Blijkt de ketting gekneld te zitten tussen de crank en het tandwiel. Enig sleur en trekwerk later ligt de ketting er weer op. Terwijl ik mijn handen afkuis (vochtige doekjes in je tas is DE tip van 2013 :) ) komt er een meneer op me af.
- Gaat het juffrouwke?
- Jaja meneer, mijne ketting lag deraf.
- Ahja, ik dacht al dadde gevallen waard. Ja met zo een dingen is dat wel ne keer mogelijk zekers?
- Neenee, twas gewoon mijne ketting. Maar bedankt om te stoppen.
Ik stap in, begin weer te trappen en KRAK! De ketting ligt er WEER af. Tès nie meuglik! Deze keer gelukkig wat minder gesukkel om hem erop te leggen, maar terwijl ik de Quest opnieuw op zijn drie wieletjes zet, komt er nog een meneer op me af.
- Is alles ok juffrouw?
- Jaja, mijn ketting lag deraf.
- Ahja, ik dacht al dadde gevallen waard!
- Neenee meneer, gelukkig niet. Maar bedankt om te stoppen.
Gelukkig daarna wel in één stuk naar huis kunnen fietsen.
Alleen jammer dat de kilometerteller dienst weigerde behalve tijdens mijn afdaling...
Pros van de dag:
- ZALIG fietsen
- twee vriendelijke meneren
Cons van de dag:
- teretakkekutketting!
- gadverdamse teretakkekutketting!
De maiden voyage met de Quest was natuurlijk voor Jeroen voorbehouden, maar vandaag mocht ik er voor het eerst mijn ritje naar Passendale mee maken. Ik kon er gisteren nauwelijks van slapen. Beetje nerveus over hoe het zou lopen, want mijn eerste rit met de M5 afgelopen april liep niet zo goed af :s Eén voordeel natuurlijk, met een driewieler val je niet om (of je moet al vreemde dingen in bochten) en ik heb ondertussen natuurlijk al heel wat meer ligervaring dan op die bewuste dag. De eerste schram in de Quest moet Jeroen er maar in maken, ik wil het niet op mijn geweten hebben.
Ik heb er een rustig fietstochtje van gemaakt en heb nauwelijks sneller gereden dan voorheen, maar ik wilde geen zotte dingen tegenkomen. Het is toch een beetje wennen, ondanks dat het een ligfiets is en blijft. Ik heb ook mijn gewone weg genomen deze morgen om te zien of ik overal kon passeren en draaien. Enkel aan de lichten van de Diksmuidsesteenweg heb ik even moeten 'Flinstonen' om de bocht vanuit het fietspad langs Schiervelde naar het fietspad langs Rijksweg te kunnen nemen. Maar het betreft een bocht van meer dan 90 graden, dus zo vreemd is dat nu ook weer niet. Normaal vlam ik daar het gras over met mijn Kettwiesel, maar de Quest was zo lief voor mij dat ik het niet aandurfde (en ik denk dat Jeroen ook een serieuse crise zou gekregen hebben).
Tot aan de Passendalestraat ging het goed, tot ik daar omlaag diende te schakelen (de straat gaat een beetje straf omhoog) en ik daarna de ketting van tandwiel naar tandwiel hoorde springen zonder dat ik schakelde. Een paar trappen verder was het zover: de ketting eraf... Een telefoontje naar Jeroen leverde niet veel op. Bij velomobiel was veel uitgelegd, maar niet hoe je een afgevallen ketting makkelijk weer oplegd... Geluk bij een ongeluk was de ketting van het voorste tandwiel gevallen en lag ie er zo weer op. Voorzichtig schakelen en voorzichtig trappen en ik was zo weer op weg. Na de inspanning volgt de ontspanning natuurlijk... De Statiestraat gaat een beetje straf omlaag en dus zag ik mijn kans schoon om eens rustig door te trappen. Met een knappe 54,3 km/u was ik zo beneden :)
Daarna was het de hele dag door 'ei, is dat ei van jou?', 'zijde gij met diene carbon fiets?', 'zit der daar een moteurke in?', 'moede daar in zitten? ik dacht dat je derop moest zitten!'.
Op de terugweg 's avonds ondervind ik meteen wat andere velomobilisten bedoelen met: velomobielen doet fietsen. Ik heb helemaal geen zin om recht naar huis te rijden en dus neem ik de lange weg naar huis. Op het fietspad langs de Roeselaarsestraat heb ik wind in de rug en kan ik heerlijk doortrappen. Daarna rij ik de Iepersestraat helemaal door tot aan de rijksweg en rij die dan helemaal door tot aan de Brugsesteenweg om via Mammoet naar huis te gaan. Twee lekker lange stukken waarop ik opnieuw voluit kan gaan. De regen doet zelfs deugd, want een velomobiel is warm! Ik had deze avond al mijn thermische vest achterwege gelaten en eigenlijk mocht mijn fietsbroek best kort zijn.
Alleen loopt het ter hoogte van Schiervelde opnieuw mis. Na een kleine vertraging om het kruispunt over te steken, valt de ketting opnieuw af tijdens het schakelen en optrekken. Ik doe blijkbaar iets verkeerds. Alleen krijg ik de ketting er niet zo makkelijk blindelings weer op als deze morgen en moet de Quest op zijn zij om het zaakje te kunnen bekijken. Blijkt de ketting gekneld te zitten tussen de crank en het tandwiel. Enig sleur en trekwerk later ligt de ketting er weer op. Terwijl ik mijn handen afkuis (vochtige doekjes in je tas is DE tip van 2013 :) ) komt er een meneer op me af.
- Gaat het juffrouwke?
- Jaja meneer, mijne ketting lag deraf.
- Ahja, ik dacht al dadde gevallen waard. Ja met zo een dingen is dat wel ne keer mogelijk zekers?
- Neenee, twas gewoon mijne ketting. Maar bedankt om te stoppen.
Ik stap in, begin weer te trappen en KRAK! De ketting ligt er WEER af. Tès nie meuglik! Deze keer gelukkig wat minder gesukkel om hem erop te leggen, maar terwijl ik de Quest opnieuw op zijn drie wieletjes zet, komt er nog een meneer op me af.
- Is alles ok juffrouw?
- Jaja, mijn ketting lag deraf.
- Ahja, ik dacht al dadde gevallen waard!
- Neenee meneer, gelukkig niet. Maar bedankt om te stoppen.
Gelukkig daarna wel in één stuk naar huis kunnen fietsen.
Alleen jammer dat de kilometerteller dienst weigerde behalve tijdens mijn afdaling...
Abonneren op:
Posts (Atom)